ΝΕΟΠΟΝΤΙΑΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Σαν «Νεοποντιακά τραγούδια» ονομάζονται τα στιχουργήματα στην ποντιακή διάλεκτο, πού ή εμφάνιση τους είναι πρόσφατη. Τοποθετούνται μέσα στην τελευταία 15ετία. Δεν έχουν άγνωστο δημιουργό. Είναι «επώνυμα τραγούδια».
Μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο χωριστής μελέτης. Δεν τα εξετάζουμε εδώ για λόγους συστηματικούς. Κάνουμε απλή αναφορά στο γεγονός, για να σημαδέψουμε την αγάπη των νέων ποντίων προς την ποντιακή μούσα.

Πριν από μερικά χρόνια έγινε ειδική σύσκεψη πάνω στο θέμα. Διατυπώσαμε τότε για τα τραγούδια αυτά ορισμένες παρατηρήσεις: Το νεοποντιακό τραγούδι, αφού είναι «ποντιακό», πρέπει να είναι γραμμένο στη σωστή ποντιακή διάλεκτο, να έχει έναν από τους γνωστούς ρυθμούς των παραδοσιακών μας τραγουδιών και ή μελωδία του να βρίσκεται μέσα στα πλαίσια της ποντιακής μουσικής παράδοσης. Οσο για το είδος του ποιητικού μέτρου και τη μορφή του στίχου, στα περισσότερα από τα υπ' όψιν τραγούδια κυριαρχεί σχεδόν απόλυτη ελευθερία. Μερικά παρουσιάζουν αξιόλογο ενδιαφέρον. Βρίσκονται αρκετά κοντά στην παράδοση.
Οι συνθέτες και στιχουργοί αυτών των τραγουδιών τα αποδίδουν με τη λύρα αλλά και με άλλα μουσικά όργανα, π. χ., κλαρίνο (ακόμη και αρμόνιο κλπ.), τα εκδίδουν σε δίσκους και κασέτες. Το βασικό θέμα, πού τους εμπνέει, είναι ο καημός της σημερινής ξενιτιάς, ιδίως στη Γερμανία και Αυστραλία.
Αν τα επώνυμα τούτα δημιουργήματα ή ορισμένα μόνο από αυτά, Θα επιβιώσουν στο πέρασμα του χρόνου, είναι κάτι, για το οποίο δεν είναι εύκολο να γίνουν προβλέψεις. Εξαρτάται από την ψυχική αντίδραση του λαού και θα φανεί στο μέλλον.

Στάθης Ι. Αθανασιάδης