Οι Τούρκοι επιτελείς μετά από εισηγήσεις Γερμανών ειδικών, κατέταξαν όλους τους Έλληνες στρατιώτες και στρατεύσιμους στα περίφημα «τάγματα εργασίας» προκειμένου να «εργαστούν» για κοινωφελή έργα.
Την πραγματικότητα για αυτά τα «τάγματα θανάτου», - όπως ονομάστηκαν, την αποτυπώνει - όπως την έζησε ο ιστορικός του Πόντου Γεώργιος Βαλαβάνης.
«... Οι πάσης τάξεως στρατολογούμενοι εστέλλοντο να εργαστούν, υπό την επίβλεψη κτηνωδών τσαούσηδων επί 18 ώρες το ημερονύκτιο για να σπάζουν λίθους, για την οδοποιία λεωφόρου μέχρι τα σύνορα. Κάτω από αφόρητο ψύχος και χιόνια ή κάτω από καυτό ήλιο χωρίς επαρκή τροφή, διαρκώς πιεζόμενοι και ραβδιζόμενοι μεταμορφώνονταν σε φαντάσματα ένεκα και της εξαντλήσεως από την ατροφία.
Τα άθλια πρόχειρα "νοσοκομεία" ήταν διαρκώς γεμάτα από ασθενείς, οι οποίοι συνήθως δεν έβγαιναν ζωντανοί από εκεί. Καθημερινά από κάθε "νοσοκομείο" έβγαιναν δεκάδες νεκροί...».
Την πραγματικότητα για αυτά τα «τάγματα θανάτου», - όπως ονομάστηκαν, την αποτυπώνει - όπως την έζησε ο ιστορικός του Πόντου Γεώργιος Βαλαβάνης.
«... Οι πάσης τάξεως στρατολογούμενοι εστέλλοντο να εργαστούν, υπό την επίβλεψη κτηνωδών τσαούσηδων επί 18 ώρες το ημερονύκτιο για να σπάζουν λίθους, για την οδοποιία λεωφόρου μέχρι τα σύνορα. Κάτω από αφόρητο ψύχος και χιόνια ή κάτω από καυτό ήλιο χωρίς επαρκή τροφή, διαρκώς πιεζόμενοι και ραβδιζόμενοι μεταμορφώνονταν σε φαντάσματα ένεκα και της εξαντλήσεως από την ατροφία.
Τα άθλια πρόχειρα "νοσοκομεία" ήταν διαρκώς γεμάτα από ασθενείς, οι οποίοι συνήθως δεν έβγαιναν ζωντανοί από εκεί. Καθημερινά από κάθε "νοσοκομείο" έβγαιναν δεκάδες νεκροί...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου