ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΙΣ
7/11/1921
Περίοδος Β'
έτος πρώτον
αρ. φυλ.. 5
Το Σούλι του Πόντου
Η Σαντά, το δοξασμένο Σούλι του ελληνικού
μας Πόντου, που τέσσερα ολόκληρα χρόνια πολιορκημένο αντιστάθηκε ακούραστα
εχθρούς της φυλής μας, η Σαντά, η δοξασμένη κι η ανίκητη, έπεσε προχθές στα
χέρια των Τούρκων γιατί της σώθηκαν τα πολεμοφόδια.
Στα καπνίζοντα ερείπια των ωραίων και
πλούσιων χωριών της πλανάται σήμερον η ερήμωσις κι ο θάνατος... Και ούτε μια
φωνή διαμαρτυρίας ή συμπάθειας δεν ακούστηκε από τον ελληνικό τύπο για τη
μαρτυρική της θυσία...
Ένας Πόντιος ψάλλει παρακάτω της Σαντάς το
τίμιο ελληνικό αίμα που χύθηκε κι η ελληνική ψυχή μαζί του ας αποδώση στους άγνωστους
αυτούς μάρτυρες της Ελληνικής ιδέας το φόρο τιμής που τους αξίζει.
-ΣΑΝΤΑ-
Παιδιά η Σαντά
έπεσε! Τ' άμετρα παλικάρια
Στο δοξασμένο
χώμα της απάνω σωριασμένα
Σκόρπια τα
τίμια κόκκαλα και σκόρπια τα κουφάρια
Ωϊμένα!
Κείτουνται άταφα, βουβά, λησμονημένα.
Μα η δόξα
που στεφάνωσε το αιματωμένο χώμα
Συντρόφισσα
παρήγορη το ψυχορράγημα τους,
Κάποιο μας
στέλνει μήνυμα στο φτερωτό της στόμα...
" Μην
κλαις ελληνική ψυχή γονατιστή σιμά τους.
Τι δεν
πεθαίν' η λεβεντιά, την παίρν' η Αθανασία
Με ψηλοπέταχτα
φτερά σ' αθάνατη πατρίδα.
Άκληρη δεν
επέθανε και στείρα η θυσία
Μια θυγατέρα
γέννησε του γένους την ελπίδα!
Παιδιά η
Σαντά πέφτοντας δε χάθηκε για πάντα,
Στο νου μας εχαράχθηκε μ' άσβηστη δόξα η Σαντά!
Αλέκος Μόρνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου