Γενικά κανένας τίτλος κατοχής σπιτιών, κήπων, ή βοσκότοπων υπήρχε.
Άλλωστε δεν υπήρχε υποθηκοφυλακείο για την αναγραφή των ακίνητων, για
την πώληση ή μεταβίβαση αυτών, από άτομο σε άτομο. Τα πάντα γινόταν με
προφορική συμφωνία ή και σπάνια με απλή ανταλλαγή ενός ιδιωτικού
συμφωνητικού, που συνέτασσε κάποιος εγγράμματος, ή ο δασκαλος, που δεν
είχε καμία νομική ισχύ, όμως αποτελούσε ακλόνητο στοιχείο της σχετικής
πράξης ως εκ παραδόσεως.
Τα όρια των ακίνητων τα καθόριζαν από την τοποθέτηση μιας πέτρας(σινόρ)
στα υποθετικά όρια, και η κατοχή τους στηριζόταν κύρια στην καλή την
πίστη .
Όρια περιοχών βέβαια υπήρχαν, στα επίσημα αρχεία των Τούρκων, τα οποία
καθόριζαν όλη την περιοχή που ανήκε στην Σαντά, και τα γύρω Τούρκικα
χωριά