Ένας ακέραιος
άνθρωπος, με αληθινά ανθρώπινα αισθήματα, ήταν ο Νίκος Αλεξ. Παπαδόπουλος, που
έφυγε από τη ζωή στις 26 Φεβρουαρίου 2012 και τον αποχαιρέτισαν για το μακρινό
ταξίδι δεκάδες φίλοι, συγγενείς, γνωστοί.
Ο Νίκος Παπαδόπουλος
γεννήθηκε στην Αριδαία Πέλλας. Σε ηλικία 12 ετών οι γονείς του Αλέκος και
Χρυσαυγή, από την Κρώμνη, τον έστειλαν για σπουδές στη Θεσσαλονίκη, γιατί την
εποχή εκείνη η Αριδαία δεν είχε γυμνάσιο.
Μετά τις σπουδές
του, υπηρέτησε στην πολεμική αεροπορία, η οποία τον τίμησε για την προσφορά του
με τα παράσημα του «ήθους» και του «εύ αγωνίζεσθαι».
Όταν αγγέλθηκε ο
θάνατος του, κανείς δεν το πίστευε…
Ήταν ένας θάνατος που τον ευχόταν για τον εαυτό
του, όταν θα ερχόταν η ώρα του, όπως έλεγε.
Έφυγε ο Νίκος Αλ.
Παπαδόπουλος, αλλά άφησε τη γυναίκα του Άννα, κόρη του Δαμιανού Εξακουστίδη,
από την Τραπεζούντα, με την οποία έζησαν εξήντα χρόνια, τους γιους του
Δημοκράτη και Αλέξανδρο, εμπόρους, με ήθος και άξιους συνεχιστές του έργου του.
Η γυναίκα του Άννα,
τα παιδιά του, η νύφη του Λίτσα, τα εγγόνια του, δεν θα το ξεχάσουν ποτέ. «Κανένας δεν μπορεί να
μας χωρίσει, ούτε και ο θάνατος ο ίδιος», δηλώνει η γυναίκα του, «αφού για
πάντα στην ψυχή μου σε έχω κλείσει. Θα ταξιδεύουμε αιώνια μαζί. Σ' αγαπώ για
πάντα, Άννα».
Τα παιδιά του και
τα εγγόνια του γράφουν: «Αγαπημένε μας Νίκο, πατέρα και παππού, για μας δεν
έφυγες, ζεις στις καρδιές μας, στα όνειρά μας, κυκλοφορείς στο αίμα μας, θα σε
θυμόμαστε πάντα, γιατί ήσουν πρότυπο πατέρα, συζύγου και παππού και θα
ακολουθούμε αυτά που μας δίδαξες, αυτά που πήραμε από εσένα. Σου το
υποσχόμαστε.
Δεν θα σε ξεχάσουμε
ποτέ».
Πάνος Καϊσίδης
Πηγη: Περιοδικό "ΠΟΝΤΙΑΚΑ"