Η συγκοινωνία διεκόπτετο, όχι μόνον με τα περίχωρα, αλλά και από χωριό σε χωριό, και πολλές φορές από σπίτι σε σπίτι μέσα στο χωριό. Δεν ήτο δε σπάνιον το γεγονός να καλύψη και τας πόρτας των ισογείων ορόφων.
Δια
τας στοιχειώδεις ανάγκας, ως μεταφοράς νερού από τας βρύσεις εις τα
σπίτια, επικοινωνία με τα σχολεία,την εκκλησίαν και τα λοιπά, εγίνετο
εκχιονισμός από τας οικοκυράς από σπίτι σε σπίτι υπό μορφήν χαρακωμάτων
με τας διανοίξεις δε αυτάς εγίνετο ευκολωτέρα η επικοινωνία.
Γέφυρα σον Γιάμπολη |
Η
μόνη επικοινωνία που διετηρείτο ήτο των παραποταμίων περιοχών, όπου η
άθροισις των χιόνων ήτο μικροτέρα και ως εκ τούτου έπρεπεν δια την
μετάβασιν από ενός χωριού εις Πιστοφάντων , να κατέβη κανείς εις το
ποτάμι και βαδίζοντας παραποταμίως να φτάση εις το ύψος της θέσεως του
χωριού και εκείθεν ανηφορίζοντας να φτάση εις Πιστοφάντων. Συνηθως ο
ποταμός επάγωνεν.
Μόνο η επικοινωνία Τερζάντων, Κοσλαράντων, Πινιατάντων και Ισχανάντων, ήτο εύκολη, διότι η μεταξύ των απόστασις ήτο μικρά.
Αι
χιονοπτώσεις άρχιζαν τον Νοέμβριον, και διαρκούσαν μέχρι τον Απρίλιον,
οπότε η θερμοκρασία ανήρχετο και άρχιζεν η τήξις των χιόνων.
Η
ατμόσφαιρα κατά την περίοδον του χειμώνος ήτο διαυγής και η ομίχλη
εξηφανίζετο. Το κρύο πάντως, κατά την περίοδον του χειμώνος, δεν ήτο
διαπεραστικόν διότι αέρας δεν φυσούσε, παρά μόνον κατά αραιά διαστήματα
οπότε και μετέφερεν το χιόνι, εις άλλες περιοχάς σε μεγαλύτερο ύψος.Ανδρέα Σπυράντη
Ιατρού