Κρα κ' ένα δύο για τ' εσέν

Ο Πάντζον τη Πιτσι'λ' ας σο Χαβιτσοχώρ  πολλά εγάπανεν τα παιδία  τη χωρί. Πάντα είχεν με τ' εκείνον κουφέτα κ' εδάριζεν ατα σ’ εκείνα.

Κάποτε έφυεν σην ξενιτείαν. Τα παιδία έμαθαν ατο και πολλά εστεναχωρεύταν.

Ας σα τρία χρόνα και ύστερα εκλώστεν οπι'σ’ σο χωρίον. Όντες έμαθαν ατο τα παιδία επήγαν εύραν ατον σ’ οσπίτ’. Εκείνος αμάν εξέγκεν ας έναν σακούλ' κουφέτα και σίτα εδάριζεν ατα, έλεεν:

Φάτο, πούλιμ’ να τρανύν' το πουλί σ’.

 Έκ'σεν ατο η γαρί ατ’ η Σόνα και είπεν: 

Πάντζο, κρα κ' ένα δύο για τ’ εσέν.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

εδάριζεν ατα = τα μοίραζε

 εκλώστεν οπίσ’ = επέστρεφε

αμάν εξέγκεν = αμέσως έβγαλε

 σίτα = ενώ.

Δημητριος Νικοπολιτιδης
Φιλολογος-Συγγραφεας