Ο Χάμπον
τη Παρέσας ερούξεν σα κρεβάτα κ'
ευτάει ψεματικά τον άρρωστον..
Τσαΐζ', βαρκίζ' και λέει: 'Κι είμαι καλά, θ' αποθάνω.
Έκ'σεν ατον η
γαρή ατ ' η Θυμία κ' ερωτά τον:
- Ντο
έεις, Χάμπο;
- Θύμια, 'κι είμαι ξάι καλά, θ'
αποθάνω και θ' απομέντς χέρα.
- Καλά ντο έπαθες, σίτα έστεκες; Εσύ απράναν ετραγώδ'νες.
- Ετραγώδ'να ας σο ζόρι μ'. Θ' αποθάνω, Θυμία, θ' αποθάνω. Και
πριν αποθάνω, θέλω να λες με αν επήες με άλλον άγουρον.
Η Θυμία
σην αρχήν άμον ελώλωσεν κ' επεκεί είπεν:
- Κι αν 'κι αποθάντς
ντο χαπάρα ατότε;
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Χάμπος =
Χαράλαμπος
ερούξεν = έπεσε
ευτάει =
κάνει
τσαϊζ' =
φωνάζει
βαρκίζ'
= βγάζει σπαρακτικές φωνές
έκ'σεν
ατον = τον άκουσε
σουμά τ'
= κοντά του
ντο έεις = τι έχεις
ξ ά ι = καθόλου
χ έ ρ α
= χήρα
σίτα
έστεκες = εκεί που έστεκες, στα καλά καθούμενα
απράναν
= προηγουμένως
με άλλον
άγουρον = με άλλον άντρα
άμον
ελώλωσεν = σαν να βουβάθηκε
Δημήτριος Σ. Νικοπολιτίδης
Φιλόλογος-Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου