Όταν το φεγγάρι (ή ο ήλιος) είχε γύρω
φωτοστέφανο, έλεγαν ότι θα βγει αέρας και θα χαλάσει ο καιρός.
Όταν το καινούριο φεγγάρι ήταν ολόρθο, ο
καλός καιρός θα βαστούσε· αν ήταν ανάσκελα, θα χαλούσε.
Όταν η φωτιά ανάβει και πετά σπίθες,
θα γίνει αιθρία.
Κόκκινη δύση, καλός καιρός.
Πολύ ζεστός ήλιος, δυνατά τσιμπήματα
των εντόμων, θα βρέξει.
Όταν έβγαινε εν καιρώ αιθρίας μικρό κομματάκι
ομίχλης από το ποτάμι, θα χαλάσει ο καιρός. Όταν τ' άστρα ήταν πυκνά, θα
χαλάσει ο καιρός.
Όταν η γάτα γύριζε τα πισινά της προς το τζάκι
θα χιονίσει.
Όταν τα ψιλοπούλια (στρουθία) μαζεύονταν και
κάθονταν χαμηλά, στους φράκτες, στη γη, θα χαλάσει ο καιρός.
Όταν τα δένδρα του δάσους (οξυές,
έλατα) έφερναν πολλούς καρπούς, ο χειμώνας θα είναι βαρύς.
Όταν το φθινόπωρο ή την πρωτάνοιξη η
βροχή και η ομίχλη συνέχιζαν επί πολλές μέρες, έλεγαν: αν' κι κρεμίζ το
φαρμάκν άτ (αν δεν χιονίσει έστω και λίγο), δεν θ' ανοίξει ο καιρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου