Η ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΦΟΡΕΣΙΑ ΣΤΗ ΣΑΝΤΑ

     

Τάπλα:

Είναι δισκοειδές χαμηλό κάλυμμα της κεφαλής, στολισμένο με φλουριά. Η τάπλα που έχει στην επιφάνειά της ραμμένο κέντημα με ασημένια ή επίχρυση κλωστή ονομάζεται τεπελίκ’. Στον Πόντο το τεπελίκ’ το φορούσαν μόνο τα κορίτσια.

Η  ζουπούνα ή ζιπούνα:

Είναι το φόρεμα απ’ όπου πήρε και το όνομα η γυναικεία ποντιακή φορεσιά.

Το σαλβάρ:

(Η βράκα). Είναι ένδυμα για το κάτω μέρος του κορμού. Ξεκινά από τη μέση και φτάνει μέχρι τους αστραγάλους. Είναι πολύ πλατύ και σήμερα κατασκευάζεται από μεταξωτό ύφασμα, ενώ στον Πόντο κατασκευαζόταν από μάλλινο ή βαμβακερό ύφασμα. Για την κατασκευή του χρησιμοποιούσαν γύρω στις 8 πήχες ύφασμα.

Το σπαλέρ:

Είναι ένδυμα με φόδρα που καλύπτει μόνο το στήθος, από το λαιμό μέχρι τη μέση. Δένεται πίσω με 2 ταινίες, τα σπαλοδέμα.

Το κοντέσ’:

Είναι κοντό ένδυμα που φθάνει μέχρι τη μέση και φοριέται πάνω από τη ζαπούνα. Κατασκευάζεται από βελούδο ύφασμα, έχει στενό γιακά και μακριά μανίκια και είναι διακοσμημένο με χρυσά σιρίτια και κεντήματα.

Το ζωνάρ’ ή λαχώρ’:

Είναι ζώνη μήκους 3 περίπου μέτρων και πλάτους 1/2(μισού). Κατασκευάζεται από μάλλινο ή βαμβακερό πολύχρωμο ύφασμα. Στον Πόντο συνήθως κατασκευαζόταν από πολύ λεπτό μάλλινο ύφασμα, της Λαχώρης των Ινδιών, γι’ αυτό και ονομαζόταν και λαχώρ’ ζωνάρ’.

Τα κουντούρας: 
Τα παπούτσια.

Το γκερνταλούκ’:

Είναι το περιδέραιο με φλουριά ή ψευτοφλουριά.