Χαράλαμπος Κιαγχίδης (1910-1983)

Γεννημένος το 1910 στον Πόντο και γα­λουχημένος με τα νάματα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, ο δικηγόρος Χαρ. Κιαγχίδης έθεσε ως ιερό σκοπό της ζωής του να ανιδρύσει την I. Μονή Αγ. Γεωργίου Περιστερεώτα της Γαλίανας του Πόντου, κατά προτροπή του ίδιου του Αγίου, τον οποίο έβλεπε συνέχεια στο όνει­ρο του. Μαζί με τη γυναίκα του Αικατερίνη, το γένος Ευμοιρίδου, εργάστηκε άοκνα για το σκο­πό αυτό από το 1927 μέχρι το 1979.

Και ευτύχησε να δει και να καμαρώσει την ανιδρυμένη και ανιστορημένη σ' όλο το εσωτε­ρικό της Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Περιστερεώ­τα στο Ροδοχώρι Νάουσας (1969), μέσα σ' ένα μαγευτικό τοπίο με έλατα και πεύκα.

Ευτύχησε, ακόμη, να «εγκαθιδρύσει» (1969) στη Νέα Μονή τα Ιερά Λείψανα των Αγίων και τα Ιερά Κειμήλια που φυλάσσονταν στην πα­λιά Μονή του Πόντου, αλλά και να εναποθέσει στο Παρεκκλήσιο της Νέας Μονής τα ιερά οστά των Ιερομονάχων της παλιάς Μονής του Πό­ντου.

Δε σταματά, όμως, εδώ η πολύπλευρη και πολύχρονη δραστηριότητά του. Με δικές του ε­νέργειες και με προσωπικούς του αγώνες ανιδρύθηκε και η Ιστορική Μονή του Αγ. Ιωάννου του Βαζελώνα στον Αγ. Δημήτριο της Κοζάνης, με την αξιόλογη συμβολή των κατοίκων του χω­ριού, ιδιαίτερα του αγέρωχου και θερμού Πό­ντιου πατριώτη Στάθη Παναγιωτίδη (1970).

Εξίσου σημαντική και ουσιαστική υπήρξε η συμβολή του στην ίδρυση της Ιερής Μονής του Αγ. Αθανασίου του Αθωνίτη (από την Τραπεζού­ντα), ιδρυτή της Αθωνικής Πολιτείας (το 963 μ.Χ.). Οι διαδικασίες για την ίδρυση της εν λόγω Μονής στο χωριό Ζυγός Καβάλας άρχισαν το 1978 και περατώθηκαν πολύ σύντομα χάρη στην σθεναρή ενίσχυση και την επίμονη προσπάθεια του Χαρ. Κιαγχίδη και του Σωματείου του.

Εξάλλου, και ως Πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης επί 16 συναπτά έτη, πέρα από την απόκτηση του σημερινού εντευκτηρίου στη Λεωφόρο Νίκης (1971-1974), κατόρθωσε να φέρει σε πέρας και έναν άλλο βαρύτερο άθλο.

Mε το ανάλογο ποιοτικό μέγεθος: την ανέγερση 8όροφης οικοδομής στη Θεσσαλονίκη, για τη στέγαση του Οίκου Ακρίτα Φοιτητή (Οικοτροφείο -Εστιατόριο-Βιβλιοθήκη- Αναγνωστήριο).

Με διαθήκη του άφησε, μετά το θάνατο του (1983), όλη την κινητή και ακίνητη ηεριουσία και τη βιβλιοθήκη του, με το Αρχείο και τα σπάνια νομικά και ιστορικά βιβλία, στο Σωματείο και στην I. Μονή Αγ. Γεωργίου Περιστερεώτα.

Δίκαια, λοιπόν, ανακηρύχτηκε επίτιμος Πρόεδρος και Μέγας Ευεργέτης των Σωματείο «Άγιος Γεώργιος Περιστερεώτα», Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης και Αγίου Ιωάννου του Βα­ζελώνα (στο χωριό Αγ. Δημήτριος Κοζάνης). Και πολύ δίκαια και επάξια βραβεύτηκε από το Οι­κουμενικό Πατριαρχείο και την Ακαδημία Αθη­νών για την προσφορά του στην κοινωνία, την ορθοδοξία και το Γένος.