Κάθαν
αήκον εποχή
Καμπάνας
κρούν και παίρνε
Σο
νούν του κάθε Πόντιου
Τα
Μοιρολόϊα φέρνε
Εχάσαμε
τα μέρη μουν
Τα
σπίτια ερημώθαν
Η μάνα εχάσεν το παιδί
Κι
ακόμα κι ανταμώθαν
Έκιτι
χρόνια άσκιμα
Έκιτι μεκατίρια
Μικρά
μωρά εσφάουσαν
Απάν'σα
κατωθύρια
Ο
τούρκο έβαλε νισιάν
Εμάς
να πακλαέβει
Τον έμορφον τον Πόντο μουν
Ατός
να κυριεύει
Περιμένω
να έρτε η στιγμή
Περιμένω να έρτε η μέρα
Οπίσ'ξαν
να γυρίζομε
Χορεύοντας
τη Σέρα.
Βασίλης
Νικολαϊδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου