Ο παππούς του Ισαάκ Λαυρεντίδη, ο Αβραάμ,
ακολούθησε, μαζί με δεκάδες χιλιάδες Έλληνες του Πόντου, τους Ρώσους
στρατιώτες, που υποχωρούσαν μετά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1878.
Τα πρώτα γράμματα έμαθε ο μικρός Ισαάκ Λαυρεντίδης
στο διτάξιο δημοτικό σχολείο της γενέτειράς του, του Ορτάκιοϊ. Η οικογένεια του
Ισαάκ Λαυρεντίδη, μαζί με τις άλλες οικογένειες και ύστερα από
ταλαιπωρίες, εγκαταστάθηκε το 1923 στο χωριό Λευκώνας Σερρών. Έμεινε
ορφανός σε ηλικία εφτά ετών. Ο πατέρας του πέθανε στο Βλαντικαυκάς και η μητέρα
του στο Καραμπουρνού της Καλαμαριάς.
Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και από το
έτος 1938 σταδιοδρόμησε ως δικηγόρος της Σέρρες. Στον πόλεμο του 1940 — 1941
υπηρέτησε στην πρώτη γραμμή του μετώπου ως διοικητής λόχου, με τον βαθμό του έφεδρου
υπολοχαγού πεζικού, όπου και τραυματίστηκε.
Μετά την κατάρρευση του μετώπου, εγκαταστάθηκε στην
Αθήνα, όπως και πολλοί άλλοι Σερραίοι. Διατέλεσε γενικός γραμματέας της Επιτροπής
Προσφύγων Σερρών, της οποίας ήταν πρόεδρος ο μητροπολίτης Κωνσταντίνος
Μεγγρέλης.
Στον πολιτιστικό στίβο κατέβηκε το 1946, οπότε
εκλέχτηκε βουλευτής με το Λαϊκό Κόμμα. Στη συνέχεια επανεκλέχτηκε βουλευτής, το
1952 με την Ένωση Κέντρου και από το 1956 με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση
(ΕΡΕ) του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μετά την πτώση της δικτατορίας εντάχθηκε στη
Νέα Δημοκρατία και εκλέχτηκε βουλευτής το 1974, το
1977 και το 1981.
Στις εκλογές του 1989 εκλέχτηκε
βουλευτής Επικρατείας, πάντοτε με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας του
Κωνσταντίνου Καραμανλή. Διατέλεσε τρίτος αντιπρόεδρος της Βουλής το 1957 και
κατά την περίοδο 1976 — 1981.
Συμμετέχοντας σε
δεκαπενταμελή κοινοβουλευτική αποστολή, επισκέφθηκε το 1956 τη Σοβιετική Ένωση.
Το 1960 εκλέχτηκε πρόεδρος του Κοινοβουλευτικού Ομίλου Ελληνοτουρκικής Φιλίας.
Διατέλεσε, μέλος πολλών κοινοβουλευτικών επιτροπών και ως αντιπρόεδρος
της Βουλής, ήταν επικεφαλής κοινοβουλευτικών αντιπροσωπειών που επισκέφτηκαν
την Ουγγαρία, τη Δανία και τη Βουλγαρία. Αγωνίστηκε, ακόμη, με αυταπάρνηση και
θάρρος για την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων και ιδιαιτέρως του ποντιακού ελληνισμού.Την ανεκτίμητη παρουσία και προσφορά του εμπλουτίζουν διαλέξεις, άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά και οι περισπούδαστες μελέτες του:
«Πρόσφυγες εξ ανταλλαγής και ανταλλάξιμος περιουσία»,
«Τα πεπρωμένα της φυλής — Νέα ιστορική αφετηρία»,
«Η κατά το 1885 - 1907 μετοικεσία Ελλήνων Ποντίων του Καυκάσου εις την Ελλάδα» («Αρχείον Πόντου», τόμος 31ος),
«Οι εκ της Σοβιετικής Ενώσεως Έλληνες Πόντιοι και ποντιακή διάλεκτος», «Το χάσμα μεταξύ των γενεών», κ. ά.
Υπήρξε μέλος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών, της
οποίας εκλέχτηκε και πρόεδρος για ένα διάστημα, επίτιμος πρόεδρος του Σωματείου
«Παναγία Σουμελά» και άλλων ποντιακών σωματείων.
Τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας και με το παράσημο
Εθνικής Αντίστασης 1941 - 1944, ως μέλος της Οργάνωσης Αναστάσεως του Γένους
(ΟΑΓ).
Ο Ισαάκ Λαυρεντίδης πέθανε το 1997 στην Αθήνα, όπου
ήταν μόνιμα εγκαταστημένος.
Παναγιώτης Τανιμανιδης
Λυκειαρχης-Συγγραφεας
Πηγη:Περιοδικο "ΠΟΝΤΙΑΚΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου