Έρθαν τα Χριστούγεννα (του Κάρς)

Έρθαν τα Χριστούγεννα κι όλια τα γιορτάς - μανίτσα μ'

και εσύ, μάνα, γιά το παιδόπο σ', ξάι πως 'κ' ερωτάς - μανίτσα μ'.

Ασήν ξενιτείαν σύρω εγώ τη γιαχά μ', - μανίτσα μ',

θά ματών' απέσ' σο ψόπο μ', ντ' έχω τη γεράν - μανίτσα μ'.

Τό νερόν τή ξενιτείας εν πολλά πικρόν - μανίτσα μ',

διψώ καί θέλω νά πίν'α, τήν ψή μ' φαρμακών' - μανίτσα μ'.

Σήν εγκάλιαν ντ' εκρατέθα, 'κ' εγνώρτσα ζωήν - μανίτσα μ', 

 εκεί άς ψυχομαχίνω κι άς έβγαίν' ή ψήμ' - μανίτσα μ'.