Απές 'ς σον Πόντον άψιμον
καίουνταν οι Ρωμαίοι .
Οι Τούρκ' ρημάζ'νε σπάζνε
κι' η Παναΐα κλαίει.
Κλαίει η Σαμψούντα τ' έρημον
δακρύζ' η Κερασούντα
βρούλαν επέρεν κι άψιμον
το τσολ η Τραπεζούντα.
Μοιρολογούν, βαρκίζ'νε
μανάδες και μωρά
ες κ' έρχουνταν τσετέδες
με τον Τοπάλ Οσμάν.
Σ' σην εγκλεσίαν έσυραν
και στοίβαξαν τα ψύα
κλαψίματα, βαρκίγματα,
ταράγαν' ση φωτίαν.
Βρεχήν τα δέκρια στάζ'νε
τα αίματα ποτάμ'
τρέχ'νε και κι χόρτάζ'νε
τον Τοπάλ Οσμάν.
Η γην εκαταμάτωσεν,
ο ήλον ενεβζίεν
κι ένας αητός περήφανος
ετσακόφτερουλίεν.
Απές' ς σον Πόντον άψιμον,
καίουνταν οι Ρωμαίοι,
καρβόν ο Πόντον έντον
κι η Παναΐα κλαίει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου