Είνας ας σο Φτελέν τη Σάντας είπεν τη γυναίκαν ατ:
Γάρη ετοίμασον το τσουπάδ αλήγορα, θα πάω ση Πιρπιρής τη χαμαιλέτεν ατώρα ολύχτα.
Π' έχπαστες, λέει άτον κ' η γαρή ατ τη Πιρπιρής η χαμαιλέτε λέγνε γομάτον μάϊσσας εν πουθέν δουλείαν 'κ έεις και αν εν ατσσιαλιάν το πάσιμο σ, δέβα με την ημέραν ντό θέλτς τη νύχταν; Ιαρίφς πα εκλώστεν είπεν ατεν:
Γαρή, αύριον έχω δουλείαν, 'κ επορώ να χάνω την ημέραν για τη χαμαιλέτεν, θ' αλέθω τη νύχταν, και την ημέραν θα πάω ση δουλεία μ.
Η γυναίκα τ' άλλο 'κ έψψεν απάν' και αέτς πα εφορτώθεν τα τσουπάδια και επήεν ση Πιρπιρής τη χαμαιλέτεν. Οντάν εσούμωσεν έξεν λαλίας και σσιαματάδας απές ση χαμαιλέτεν, άμα 'κ εγροίξεν ντο είναι. Ένοιξεν την πόρταν κ' εσέβεν απές και ντο λέτε είδεν;
Έναν σιρίν μάϊσσες άλλ' έπλυναν, άλλ' εζούμωναν, άλλ' εμάειρευαν, άλλ' ετραβώδναν και άλλ' εχόρευαν! Και ντ' έμορφοι πα έσαν. Έλεπες ατς κ' έτρεχαν τα σσιάφλας ις! Νέοι, άμον το κρύον το νερόν, κόκκινα τα χράδας άτουν και γλυκοκαλάτσσευτοι. Ο αρίφς ενούνιζεν κ' έλεεν απές ατ.
- Αβουτείν τ' εμέτερον οι γαρήδες γιατί κατηγορούν ατόσον τοι μάϊσσες. Φαίνεται κουσκανεύκουνταν άτς. Γουρπάν να γίννταν σοι μάϊσσες!
Ατό η σεβτά τ' ιαρίφ πολλά 'κ εκράτεσεν. Οι μάισσες εσυνεσέβαν άτον και λέγν' ατον:
- Αχμάχ, ντο τερείς; Ελ' ας χορεύομε. Εσέβεν σα χχέρια 'τουν, άμα σείτια εχόρευαν, εσέβεν ο φόβον σην καρδίαν ατ. Ενούνιζεν.
Γιάμ κατ ευτάγνε με αβουτείν και ορφανίζω τα χάταλα μ. Λιαζίμ 'κ εν εμορφιάδα τουν. Θ' αφήν' ατς και φεύω.
Ατό σετ' ενούνιζεν έρθαν εσέβεν σο χχέρν ατ άλλ μάισσες που ετραβώδναν και λέγν' άτον.
- Ντο σσιασεύς και τερείς; Πε κ' εσύ έναν τραβωδίαν.
Ιαρίφς για να μη χολιάζει άτς και μόνον, ερχίνεσεν να τραβωδεί.
Οσστ Καρά, όσστ Καρά, το μαύρον το σσκυλόπο μ, οντάν 'κ έξα τη γυναίκα μ κ' έρθα εσέβα σο χορόν.
Την τραβωδίαν είπεν 'κ είπεν εχάραξεν ανατολή. Οι μάισσες αμάν ετοπλαεύταν, εντώκαν τα τσσιάπας άτουν και φρρρί! Εγένταν άνεμος κ' εχάθαν απ' εμπροστά τ. Ατότες ησύχασεν ιαρίφς, έλεσεν τα τσουπάδια 'τ, επαίρεν άτα κ' εδέβεν πλάν. Οντάν επήεν σ' οσπίτ είπεν την γαρήν ατ. Απ' ατώρα ήντιαν λες με θα φτάγω.
Στάθη Αθανασιάδη
Πηγη: "Ιστορια & Λαογραφια της Σάντας"
http://santeos-best.com/
Γάρη ετοίμασον το τσουπάδ αλήγορα, θα πάω ση Πιρπιρής τη χαμαιλέτεν ατώρα ολύχτα.
Π' έχπαστες, λέει άτον κ' η γαρή ατ τη Πιρπιρής η χαμαιλέτε λέγνε γομάτον μάϊσσας εν πουθέν δουλείαν 'κ έεις και αν εν ατσσιαλιάν το πάσιμο σ, δέβα με την ημέραν ντό θέλτς τη νύχταν; Ιαρίφς πα εκλώστεν είπεν ατεν:
Γαρή, αύριον έχω δουλείαν, 'κ επορώ να χάνω την ημέραν για τη χαμαιλέτεν, θ' αλέθω τη νύχταν, και την ημέραν θα πάω ση δουλεία μ.
Η γυναίκα τ' άλλο 'κ έψψεν απάν' και αέτς πα εφορτώθεν τα τσουπάδια και επήεν ση Πιρπιρής τη χαμαιλέτεν. Οντάν εσούμωσεν έξεν λαλίας και σσιαματάδας απές ση χαμαιλέτεν, άμα 'κ εγροίξεν ντο είναι. Ένοιξεν την πόρταν κ' εσέβεν απές και ντο λέτε είδεν;
Έναν σιρίν μάϊσσες άλλ' έπλυναν, άλλ' εζούμωναν, άλλ' εμάειρευαν, άλλ' ετραβώδναν και άλλ' εχόρευαν! Και ντ' έμορφοι πα έσαν. Έλεπες ατς κ' έτρεχαν τα σσιάφλας ις! Νέοι, άμον το κρύον το νερόν, κόκκινα τα χράδας άτουν και γλυκοκαλάτσσευτοι. Ο αρίφς ενούνιζεν κ' έλεεν απές ατ.
 |
| Πιστοφάντων |
- Αβουτείν τ' εμέτερον οι γαρήδες γιατί κατηγορούν ατόσον τοι μάϊσσες. Φαίνεται κουσκανεύκουνταν άτς. Γουρπάν να γίννταν σοι μάϊσσες!
Ατό η σεβτά τ' ιαρίφ πολλά 'κ εκράτεσεν. Οι μάισσες εσυνεσέβαν άτον και λέγν' ατον:
- Αχμάχ, ντο τερείς; Ελ' ας χορεύομε. Εσέβεν σα χχέρια 'τουν, άμα σείτια εχόρευαν, εσέβεν ο φόβον σην καρδίαν ατ. Ενούνιζεν.
Γιάμ κατ ευτάγνε με αβουτείν και ορφανίζω τα χάταλα μ. Λιαζίμ 'κ εν εμορφιάδα τουν. Θ' αφήν' ατς και φεύω.
Ατό σετ' ενούνιζεν έρθαν εσέβεν σο χχέρν ατ άλλ μάισσες που ετραβώδναν και λέγν' άτον.
- Ντο σσιασεύς και τερείς; Πε κ' εσύ έναν τραβωδίαν.
Ιαρίφς για να μη χολιάζει άτς και μόνον, ερχίνεσεν να τραβωδεί.
Οσστ Καρά, όσστ Καρά, το μαύρον το σσκυλόπο μ, οντάν 'κ έξα τη γυναίκα μ κ' έρθα εσέβα σο χορόν.
Την τραβωδίαν είπεν 'κ είπεν εχάραξεν ανατολή. Οι μάισσες αμάν ετοπλαεύταν, εντώκαν τα τσσιάπας άτουν και φρρρί! Εγένταν άνεμος κ' εχάθαν απ' εμπροστά τ. Ατότες ησύχασεν ιαρίφς, έλεσεν τα τσουπάδια 'τ, επαίρεν άτα κ' εδέβεν πλάν. Οντάν επήεν σ' οσπίτ είπεν την γαρήν ατ. Απ' ατώρα ήντιαν λες με θα φτάγω.
Στάθη Αθανασιάδη
Πηγη: "Ιστορια & Λαογραφια της Σάντας"
http://santeos-best.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου