 |
| Καρακαπάν |
Μάνα, ογώ θα παίρω τη βασιλέα το κορίτσ σκού και δέβα ψαλάφα το.
Η μάνα 'θε σιφτιάν σόν πρόσωπον έθε 'κ ετέρεσεν.
Τ' υστερνόν αδά εκλώστεν, εκεί εκλώστεν κάτ εποίκεν επήεν σό βασιλέαν εμπροστά και είπεν άτον:
Βασιλέα πολύχρονε, η βασιλική 'σ να έν καλόν, ο Θεός το σπαθί 'σ κοφτιαρόν να ευτάει κα θα λέγω σε. Θα δίς με το κορίτσι 'σ σό γιό μ γυναίκαν.
Ο βασιλέας πα ατότε ερώτεσεν ατεν:
Ο γιός 'σ ντό τέχνην ευτάει;
Kείνε πα είπεν άτον:
Ακομάν μικρός έν, ακομάν τιδέν 'κ εμάτσα τον.
Ο βασιλέας πα είπεν άτεν:
Αρ δέβα, ρίζα μ, κι όνταν τρανύν και μαθάν άς σ' ούλια τα τέχνας, ατότε άς έρται ψαλαφά το κορίτσι μ.
Αρ εκλώστεν οπίσ τη παιδί η μάνα και είπεν άτον:
'Ρίζα μ, άν θέλτς να γυναικίεις, και παίρτς τη βασιέα το κορίτσ ούλια τα τέχνας πρέπ να μαθάντζ.
Το παιδίν νύχταν ημέραν έκλαιεν κ' έλεεν:
Μάνα, ογώ αν κι παίρω τη βασιλέα το κορίτσ θα παλαλούμαι.
Άχαρος η μάνα επαίρεν το παιδίν άτς και το ραβδίν σο χχέρ κ'επαίρεν τη στράταν σό χέρρ. Σείτια επέναν εύραν έναν λιμνίν και εκαικά εστάθεν και εκούξεν:
Οφ ναϊλλοί εμέν τη χχιόραν και την κουτούλαν. Τον λόγον άτς 'κ ετελείωσε κ' εξέβεν 'ας σό λιμνίν είνας απαδά κι απάν ο ' Οφτς και είπεν άτεν:
Ντ' έκουζνες με, ογώ είμαι ο ' Οφτς.
Τη παιδά η μάνα σιφτιάν 'κ εθέλεσεν να λέει την ανάγκην άτς, άμα 'Οφτς 'κ εφέκεν ατεν:
Πέ άτο, ογώ σήν γερά σ βοτάν γίνομαι.
Η χχιόρα εκοντοστάθεν και ιστόρτσεν άτον όλεν την ιστορίαν. Ατότε Όφτς είπεν άτεν:
Μη φοάσαι, τ' εμόν η τέχνη πα αρ ατό έν. Ογώ πά αραεύω αρθώψ να μαθίζω άς όλια τα τέχνια. Δό μ άτον κι άς σά τρία χρόνια κ' υστερία έλα έπαρ 'τον.
Η χχιόρα εδέβεν πλάν.' Οφτς επαίρεν το παιδίν άτς ς' εκατήβεν σή λιμνί τον κόλον. Το κορίτσ τ' Όφ άμον ντό είδεν τον παιδάν εσεβταλανεύτεν άτον και πολλά ελυπέθεν πώς θα χάται τη κάκου. Ο κύρτς άτς σείτια εκλώσκουτον αδά κι ακεί κάτ νά ευτάει, ατέ επρόφτασεν και σ' ωτίν άτ καικά είπεν άτον:
Ο κύρη μ' ήντιαν λέει σε και μαθίει σε μη μαθάντζ άτο. Αν κ έν θα τρώει σε.
0 Όφτς επαίρεν άτον κ' εκάτσεν κά από πουρνού ως τoυ βραδί λέει και λέει και μαθίζει άτον. Τ' άλλο την ημέραν εξετάζει άτον άμα ο παιδάς νιά λαλίαν και νιά μιλίαν τη κουτσσής τη διαρμενείαν εκράτεσεν ντό εμάθανεν κ' έλεεν.
Σα τρία χρόνια απάν έρθεν τη παιδά η μάνα σό λιμνίν καικά και εκούξεν:
' Οφ; Αμάν εξέβεν άς σο λιμνίν ο Οφτς και εδέκεν άτεν το παιδίν άτς.
Ατώρα παιδίν και μάν εσέβαν σή στράταν.
-Μάνα λέει άτεν. μη φοάσαι, εγέμες πλούσιοι, ο βασιλέας άν θέλτς άς δί μας το κορίτσν άτ, κι άν θέλτς μή δί μας. Απόψ' ογώ θα γίνομαι έναν τρανόν παλάτ σή βασιλέα το παλάτ γαρσσί.' Εσύ τον πουρνόν 'βγαλ με σήν πούλησιν, άμα τ' ανοιγάρ ωρία δίς, άν δίς άτο εχάσες το παιδί 'σ.
Έπεσαν κά. Εκείνο τη νύχταν γαρσσί σό παλάτ τη βασιλέα εγέντον έναν παλάτ άς ση βασιλέα κι άλλο καλλίον. Τον πουρνόν εσκώθεν η χχιόρα και αραεύ το μουσστιαρήν να πουλεί το παλάτ. Ευρέθεν αγοραστής και εδέκεν άτεν πέντε χχιλιάδες φλουρία. Τη παιδά η μάνα επούλτσεν τ' οσπίτ άμα τ' ανοιγάρ 'κ εδέκεν.
Ο μαύρον ιαρίφς εκουβάλεσεν κ' εσέγκεν απέσ όλεν την εσσιάν άτ. Eποίκεν τρανόν φαεπότ με τοι φίλτς άτ. Έφααν κ' έπαν και μεσανυχτί έπεσαν κά κ' εκοιμέθαν. Ολύχτα εγνέφσαν και ντό τερούν. Τ' άστρια μαρμαρίζνε σόν ουρανόν, τα σσκεύια ολόερα 'τουν κι ατείν άπαν σή στράταν. εχάσαν τα παράδας άτουν.
Τ' άλλο την ημέραν ο παιδας είπεν τη μάνα άτ: Μάνα, ατώρα θα γίνομαι έναν άλογο, ας σή βασιλέα καλλίον. πούλτσο με άμα το δουκάλι 'μ ωριάσον δίς!
Όφτς επαίρεν χαπάρ ντό έμαθεν ο παιδάς την τέχνην άτ, και εξέβεν αγοραστής σ' άλογον. έρθε κ' ερώτεσεν τη γυναίκαν:
Πόσον πουλείς άτο;
-Πέντε λίρας, είπεν η γυναίκα.
Όφτς εμέτρεσεν τα πέντε λίρας κ' επαίρεν τ' άλογον ,εψαλάφεσεν και το δουκάλ.
-Το δουκάλ 'κί δίγ' άτο, είπεν η γυναίκα.
Αλλα δέκα λίρας σ' εσέν και δόμ άτο. Η γυναίκα είδεν τα λίρας και εχαντυλλιάγαν τ' ομμάτια 'τς εδέκεν τό δουκάλ.
Όφτς επαίρεν τ' άλογον κ' επήεν σό λιμνίν άτ.' Απέσ 'κ επρόφτασεν νά μπαίν τ' άλογον, κάτ έπαθεν'.Επρέστεν, επρέστεν κι άς σήν πόρταν απέσ κ'εχώρνεν. Εγνώρτσεν άτο τό κορίτσι τ' Όφ και για να γουρταρεύ τον παιδάν, έρπαξεν τον μικρόν τον αδελφόν άτς και έσυρεν άτον απάν σ' άψουμον.
O Όφς εγέντον με το παιδίν άτ.
Τ' άλογον εύρεν καιρόν, έφυεν κ' επήεν. Όφς αμοντό εγουρτάρεψεν το παιδίν άτ ερούξεν αποπίσ σ' άλογον. Τ' άλογον εγέντον πουλίν.'
Οφς εγέντον αϊτεντζ. Το πουλίν τρέχχ. Αϊτεντζ πα τρέχχ. Το πουλίν εγέντον τσσιτσσιάκ και εκρεμίεν απάν σή βασιλέα τη μίτραν.
Αϊτεντζ εγέντον γυρευός και ψαλαφά ας σόν βασιλέαν το τσσιτσσιάκ. Ο βασιλέας έπλωσεν άτο, και το τσσιτσσιάκ εγέντο κοκκίν και εκρεμίεν άς σή βασιλέα το χχέρ. Ο γυρευόν εγέντον πετεινός να τρώει το κοκκίν. Το κοκκίν εγέντον αλεπός κ' εφούρξεν τον πετεινόν σή βασιλέα τ' ομμάτια εμπροστά. Ώς να θά ελαϊσκουτον ο βασιλέας να σκοτών τον αλεπόν, εκείνος άς σ' ομμάτια τ γαϊπ εγέντον. Επήεν εύρεν τη μάναν άτ. Εκείνε άς σήν τυριαννισίαν άτς έσσκ' επαλαλούτον και οντάν είδεν το παιδίν άτς επαλαλώθεν άς σήν χαράν άτς.
Συλλoγή του Αγγλου Αρχαιολόγου Ντώκινς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου