Των οικιών υμών εμπιπραγμένων

O τίτλος του σχολίου έχει και συνέχεια, που λέει: «υμείς άδετε». Δηλαδή, «ενώ καίγονται τα σπίτια σας, εσείς τραγουδάτε». Αν ο αρχαίος, που είπε αυτόν τον βαρυσήμαντο λόγο, είχε υπόψη του τους σημερινούς ηγέτες των Ποντίων, θα συμπλήρωνε τον λόγο του με το... «και χορεύετε».
Τραγουδάνε, λοιπόν, και χορεύουν οι ηγέτες των Ποντίων και δεν δίνουν την παραμικρή σημασία σε ό,τι δεν συμβάλλει στην προβολή τους.

Το πιο πιθανόν είναι ότι κανένας από αυτούς δεν ξέρει ότι στη φιλοσοφική σχολή του πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, στο κεντρικό κτίριο (το παλαιό), λειτουργούσε η Βιβλιοθήκη Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη, που ήταν δωρεά του φλογερού αυτού Πόντιου, εμπόρου ξηρών καρπών στη Μασσαλία της Γαλλίας και συγγραφέα του θεατρικού έργου «Οι ερωτόληπτοι».
Πολλοί, ωστόσο, πολύ πρόσφατα, έριξαν μαύρο δάκρυ για τη Βιβλιοθήκη του Αργυρουπολίτη, μεγάλου εκπαιδευτικού, Γεώργιου Παπαδόπουλου -Κυριακίδη, που, δικαιολογημένα, φυλάει ως κόρη οφθαλμού η Εύξεινος Λέσχη Νάουσας, γιατί οι αρμόδιες αρχές, οι φορείς των οποίων ... γνωρίζουν τα πάντα, δεν έσπευσαν να κάνουν κάτι για την πολύτιμη αυτή κληρονομιά, που άφησαν οι Αργυρουπολίτες.
Η βιβλιοθήκη της Νάουσας - για να το μάθουν αυτοί που συγκινήθηκαν τόσο από την τύχη της! - κατ' αρχήν είναι σε καλά χέρια. Εκείνο που χρειάζεται είναι η σωστή ταξινόμηση, που έλειπε, όσες φορές την επισκεφθήκαμε.
Και, ακόμη, ας μάθουν όλοι αυτοί οι ανησυχούντες ότι στη βιβλιοθήκη της Νάουσας, τα αφορώντα τον Πόντο και τους Πόντιους βιβλία και συγγράμματα είναι ελάχιστα. Τη συλλογή αποτελούν, κυρίως, εκδόσεις που κυκλοφορούσαν σε ολόκληρο τον Ελληνισμό.
Όταν γίνει η επεξεργασία των φωτοαντιγραφημένων χειρογράφων από ειδικούς, θα γίνει γνωστό αν αυτά αφορούν ειδικότερα τον ποντιακό Ελληνισμό.
Η Βιβλιοθήκη Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη μεταφέρθηκε εδώ και χρόνια στην κεντρική πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη και τα βιβλία της πετάχτηκαν πάνω σε κατασκονισμένα ράφια του υπόγειου, όπου σαπίζουν πολύτιμα παλαιά περιοδικά, εφημερίδες και βιβλία
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τη δωρεά του Κερασούντιου εμπόρου Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη, του αγωνιστή για έναν ελεύθερο Πόντο, που ξόδεψε πολλά για τον σκοπό αυτόν, αλλά και που ανακηρύχθηκε ευεργέτης της Ελλάδας, γιατί - εκτός των άλλων - χάρισε τους πίνακες της πολύτιμης ιδιωτικής πινακοθήκης του στην Εθνική Πινακοθήκη.
Θα πρέπει κάποιοι να αφήσουν το μέτρημα των κουκιών - εμείς έχουμε τόσα σωματεία, οι άλλοι σχεδόν δεν υπάρχουν! - ή την απονομή διακρίσεων και να αρχίσουν, έστω και αργά, να μετράνε κάθε μέρα τι κατάφεραν να σώσουν από την κληρονομιά των Ποντίων.
Αιώνια η μνήμη του μεγάλου Πόντιου Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη και αιώνια η κατακραυγή κατά των μικρών, που τα γράφουν όλα αυτά ...

Πάνος Καϊσίδης