Παραφράζοντας το γνωστό γνωμικό ότι, "όπου ανοίγει ένα σχολείο κλείνει μια φυλακή", θέλουμε να επισημάνουμε ότι όπου ανεγείρεται ένα μνημείο για την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού,κλείνουν τα στόματα εκείνων που την αμφισβητούν και ανοίγουν νέοι δρόμοι για την ενημέρωση των Ελλήνων και όλου του κόσμου για το έγκλημα που έκαναν οι Τούρκοι σε βάρος των Ποντίων, κατά την περίοδο 1915-1923.
Ίσως μερικοί να νομίζουν ότι δεν χρειάζονται άλλα μνημεία,αφού πριν από λίγα χρόνια έγιναν τα αποκαλυπτήρια του κεντρικού μνημείου της γενοκτονίας στην πλατεία της Αγίας Σοφίας,για την ανέγερση του οποίου τόσο ταλαιπωρήθηκαν από ορισμένους συμπατριώτες που δεν το ήθελαν,οι πρωτεργάτες ανέγερσης του ,μαζί με την δημοτική αρχή Θεσσαλονίκης.
Δυστυχώς επί δεκαετίες οι Πόντιοι είναι παραγκωνισμένοι και μόνον τα τελευταία είκοσι-τριάντα χρόνια κατόρθωσαν να κάνουν την δυναμική τους παρουσία και να τους υπολογίζουν ως Πόντιους εχθροί και φίλοι και να μην τους βλέπουν όλοι, όπως πριν,ως καλούς χορευταράδες και τίποτε άλλο.
Τα μνημεία αυτά άσχετα από την όποια καλλιτεχνική τους αξία αποτελούν στολίδια για τις πλατείες των πόλεων και των χωριών που στήνονται.
Στολίδια είναι τα μνημεία για τον εθνομάρτυρα Νίκο Καπετανίδη στη Βέροια, για τον ποντιακό ελληνισμό γενικά στην πλατεία Δαβάκη της Καλλιθέα Αττικής,στην Σταυρουπολη το άγαλμα του Πόντιου πολεμιστή ,στην Νεα Σάντα Κιλκις του καπετάν Ευκλείδη Κουρτίδη και όπου αλλού.Δεν πρεπει να μην σημειωνεται ιδιαιτερως οτι μνημεια για τον Ποντο και τους Ποντιους εχουν στηθει και στο εξωτερικο,οπου η ομογενεια δεν ξεχνα την προελευση της.
Οσο και να χαρακτηριζει η αδιαφορια τον σημερινο πολυπραγμονα ανθρωπο ,καποιοι θα στηθουν μπροστα στο μνημειο π.χ. του Ποντιου δασκαλου και Παπα στην πλατεια της Αγιας Σοφιας ,που εστησε η Ευξεινος Λεσχη Θεσσαλονικης.
Θα κανουν ορισμενες σκεψεις για τον συμβολισμο του μνημειου και την πραγματικοτητα που εζησε ο ποντιακος ελληνισμος και γενικοτερα ο προσφυγικος.Χωρια που τα μνημεια αποτελουν τοπο ενοτητας,εστω και φαινομενικης,η οποια θα φερει καποια στιγμη και την πολυποθητη απο τους απλους Ποντιους πραγματικη ενοτητα.
Ολοι οσοι συμβαλλουν στην ανεγερση μνημειων για τον ποντιακο ελληνισμο θα μεινουν για παντα στην μνημη των Ποντιων.
Οτι θυμιζει την αγαπημενη πατριδα,τον Ποντο,πρεπει να γινεται και γι αυτο θα πρεπει να απευθυνθουν θερμα συγχαρητηρια στους συλλογους των Ποντιων και στα κατα τοπους δημοτικα συμβουλια,που ανηγειραν μνημεια για την γενοκτονια και για τους Ποντιους,γενικα.
Ίσως μερικοί να νομίζουν ότι δεν χρειάζονται άλλα μνημεία,αφού πριν από λίγα χρόνια έγιναν τα αποκαλυπτήρια του κεντρικού μνημείου της γενοκτονίας στην πλατεία της Αγίας Σοφίας,για την ανέγερση του οποίου τόσο ταλαιπωρήθηκαν από ορισμένους συμπατριώτες που δεν το ήθελαν,οι πρωτεργάτες ανέγερσης του ,μαζί με την δημοτική αρχή Θεσσαλονίκης.
Δυστυχώς επί δεκαετίες οι Πόντιοι είναι παραγκωνισμένοι και μόνον τα τελευταία είκοσι-τριάντα χρόνια κατόρθωσαν να κάνουν την δυναμική τους παρουσία και να τους υπολογίζουν ως Πόντιους εχθροί και φίλοι και να μην τους βλέπουν όλοι, όπως πριν,ως καλούς χορευταράδες και τίποτε άλλο.
Τα μνημεία αυτά άσχετα από την όποια καλλιτεχνική τους αξία αποτελούν στολίδια για τις πλατείες των πόλεων και των χωριών που στήνονται.
Στολίδια είναι τα μνημεία για τον εθνομάρτυρα Νίκο Καπετανίδη στη Βέροια, για τον ποντιακό ελληνισμό γενικά στην πλατεία Δαβάκη της Καλλιθέα Αττικής,στην Σταυρουπολη το άγαλμα του Πόντιου πολεμιστή ,στην Νεα Σάντα Κιλκις του καπετάν Ευκλείδη Κουρτίδη και όπου αλλού.Δεν πρεπει να μην σημειωνεται ιδιαιτερως οτι μνημεια για τον Ποντο και τους Ποντιους εχουν στηθει και στο εξωτερικο,οπου η ομογενεια δεν ξεχνα την προελευση της.
Οσο και να χαρακτηριζει η αδιαφορια τον σημερινο πολυπραγμονα ανθρωπο ,καποιοι θα στηθουν μπροστα στο μνημειο π.χ. του Ποντιου δασκαλου και Παπα στην πλατεια της Αγιας Σοφιας ,που εστησε η Ευξεινος Λεσχη Θεσσαλονικης.
Θα κανουν ορισμενες σκεψεις για τον συμβολισμο του μνημειου και την πραγματικοτητα που εζησε ο ποντιακος ελληνισμος και γενικοτερα ο προσφυγικος.Χωρια που τα μνημεια αποτελουν τοπο ενοτητας,εστω και φαινομενικης,η οποια θα φερει καποια στιγμη και την πολυποθητη απο τους απλους Ποντιους πραγματικη ενοτητα.
Ολοι οσοι συμβαλλουν στην ανεγερση μνημειων για τον ποντιακο ελληνισμο θα μεινουν για παντα στην μνημη των Ποντιων.
Οτι θυμιζει την αγαπημενη πατριδα,τον Ποντο,πρεπει να γινεται και γι αυτο θα πρεπει να απευθυνθουν θερμα συγχαρητηρια στους συλλογους των Ποντιων και στα κατα τοπους δημοτικα συμβουλια,που ανηγειραν μνημεια για την γενοκτονια και για τους Ποντιους,γενικα.
Santeos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου