ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Πριν όμως εισέλθωμεν εις την ανάλυσιν της ευθύνης ενός εκάστου τούτων δέον να σημειωθή ότι: Ο Γούναρης, αρχόμενος της απολογίας του, ενίσταται κατά της αρμοδιότητος της υποβαλούσης αυτόν εις ανάκρισιν επιτροπής, προτιμών να δώση λόγον προς την Εθνικήν Αντιπροσωπείαν και περαιτέρω εις το ειδικόν περί ευθύνης υπουργών δικαστήριον κατά τας σχετικάς συνταγματικάς διατάξεις.

Ο Πρωθυπουργός Δημήτριος Γούναρης και ο Διοικητής της Στρατιάς Μικράς Ασίας Αντιστράτηγος Αναστάσιος Παπούλας.

 Ίνα κριθή όθεν συνεπής προς τας περί του δήθεν σεβασμού του Συντάγματος επαγγελίας του δέον να εννοηθή ως επιθυμών να κριθή παρά της διαλυθείσης συνελεύσεως των συνεργατών του, παρά της συνελεύσεως, ης τα μέλη κατά μέγα μέρος είναι συνυπεύθυνα της εθνικής συμφοράς, παρ’ εκείνων άνευ της εγκληματικής των οποίων ανοχής και συμ-πράξεως θα ήτο αδύνατον να φέρη εις πέρας το σχεδιασθέν ανοσιούργημα της διατηρήσεως επί του Θρόνου του Κωνσταντίνου, επί προφανεί συντριβή της Πατρίδος, παρ’ εκείνων οίτινες απέπνιξαν πάσαν φωνήν, τολμήσασαν, έστω και πόρρωθεν, να θίξη την αλήθειαν, παρ’ εκείνων οίτινες και μόνον διότι ετόλμησαν, οι Θράκες πληρεξούσιοι, να υποδείξωσι την ανάγκην της επανόδου εις τας συμμαχίας, εξεδίωκον αυτούς τους αντιπροσώπους προσ-φιλεστάτου τμήματος της ελληνικής πατρίδος εκ της αιθούσης του Κοινοβουλίου, παρ’ εκείνων οίτινες οργιωδώς διεσπάθισαν τον δημόσιον πλούτον και εψήφισαν αναθηματικάς στήλας εις τους λιποτόκτας και αυτομόλους.

 Λησμονεί όμως, ότι την τοιαύτην αντιπροσωπείαν, την κατά τοιούτον τρόπον προδόσασαν την Πατρίδα και την προς αυτήν εντολήν του λαού, το έθνος σύσσωμον δια του Στρατού και του στόλου την απεκήρυξε, διέλυσε και εξεδίωξεν υπό τας αράς των μυριάδων θυμάτων της.

 Λησμονεί ότι οι εγκληματίαι ουδέποτε δίδουσι λόγον ενώπιον των εις το έγκλημα συνεργατών των. 

Λησμονεί, ότι η κατισχύσασα Επανάστασις, ην σύμπας ο Ελληνισμός περιπτύσσεται σήμερον, εκπροσωπεί την θέλησιν του Έθνους και ενώπιον αυτού τούτου του Έθνους καλείται σήμερον να δώση λόγον εκείνων, ων κατ’ αυτού κατειργάσατο. Ίσως στρεψοδικών ισχυρισθή, ότι επιζητεί να δώση λόγον ενώπιον της βραδύτερον εκλεχθησομένης αντιπροσωπείας, ίνα εάν τούτο ελάμβανε χώραν, προτείνη, νέαν ένστασιν ενώπιον αυτής ότι η αντιπροσωπεία εκείνη, εκλεγείσα επί τη βάσει επαναστατικής εκλογικής προκηρύξεως, δεν είναι η νόμιμος και ούτω καθεξής, ίνα επιτύχη τοιουτοτρόπως ασυδοσίαν, εφ’ ης πόντοτε ίσως ήλπιζεν όταν τας κατηγορουμένας διέπραττε πρόξεις. Αλλ’ όχι! Το Έθνος, ορθούμενον αιμοσταγές, κρεουγημένον, αλλ’ αδυσώπητον ενώπιόν του, ζητεί παρ’ αυτού και των συνεργατών του δικαιοσύνην δια την προδοσίαν και τιμωρίαν δια το έγκλημα.

 Και εν ονόματι του Έθνους την δικαιοσύνην ταύτην η Επανάστασις θα την αποδώση.

Τάσου Βουρνά: Η ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΙΖΩΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ