Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Ποντιακά Δίστιχα

Ας έξερα ποίον ρασίν
επέμνεν χιονισμένον
επένα και εκάθουμνε
και έκλεγα την κάρδεμ το καμμένον
-----
Πόσα καρδίας έκαψες
και πόσα αναστενάζνε
τα γόλια τ' ομματόπα σου
άστρα πα κατεβάζνε
-----
Εντρέπομαι να λέγωσε
κορτσόπομ' αγαπώσε
πασκίμ πα κι εγροικάσ'ατό
όντες πυκνοτερώσε
-----
Τα φιλέματα τεσά
αμόν τα μέλε είν γλυκά
που φιλίσε σα κρυφά
νοστιμάδα εγρικά
-----
Όντες τερρείς με πούλοπομ
τα χείλεμ μέλε στάζνε
τα φιλοκάρδεμ σίγουνταν
βαρέα αναστενάζνε
-----
Εγω τερρώ σον πρόσωπος
και εσύ τερρείς σο χώμαν
ας έιχα και ν’ εφίλνα σε
μίαν απές σο στόμα
-----
Α ‘σα χείλια σ’ κρεμάγουμαι
όντες ανοίς το στόμα σ’
να έπλανε ‘με ο Χριστόν
έναν βραδύν ‘σ’ όρομα σ’.

Α ‘σον ήλεν που καίγουνταν
τερούν που εν εβόρα
εγώ καίγουμαι απ’ εσέν
εσύ τερείς τη χώραν.
-----
Αβούτα τα νεότητα
πάγνε κι άλλο κι κλώσκουν
άμον εκείνο το χορτάρ’
τα πρόγατα ντο βόσκουν.
-----
Αβούτο ο κόσμον ψεύτικον
αλήγορα τελείται
πολλά να ζεις πεζεύκεται
ολίγον κι κανείται.
-----
Αβούτο ο κόσμον ψεύτικον
θάνατος να μη έτον
άνθωπον να μη εγέρανεν
πάντα νέος να έτον.
-----
Αίκον εν’ τ’ ιδίωμα μ’
αίκον έν η ζήση μ’
ντ’εποίκα ‘σε τσούνας κουτάβ’
κ’ ερούξες απ’ οπίς ιμ.
-----
Αν αποθάνω γιαβρόπο μ’
ωριάσον ανασπάλτς με
η χώρα θάφτ’νε με σην γην
εσύ σην ψη σ’ να βάλτς με.
-----
Άν αποθάνω εσύ μη κλαίς
και μη μοιρολογάς με
ζωντανόν μόνον τσούξον με
και μη κακολογάς με.
-----
Αν αποθάνω ξαϊ μη κλαίς
και μη τρώς την καρδία σ’
κλάψον μ’ ατώρα ζωντανόν
και φτούλτσον τα μαλλία σ’.
-----
Αν αποθάνω πουλόπο μ’
τ’εμόν τ όνεμαν κούξον
αν αγαπάς με αληθινά
απές σο ταφί μ' ρούξον.
-----
Αν θέλετε ας τραγωδώ
αν θέλετε ας κλαίγω
αν θέλετε παράπονα
ας κάθουμαι και λέγω.
-----
Απ' αδά ους τ' εσέτερα
πορτόπα πέντε δέκα
την ώρα μ' και τ' εγκόλπιο μ'
σ' εσέτερα εφέκα.
-----
Βαρύν λόγον μη λέτ' ατο
τ’εμόν τ' αρνίν αρλίν εν
θα κλαίει και θα κλαινίζ' κι εμέν
το ψόπο μ' γεραλίν εν'.
-----
Γράμμαν γράφτω και στείλω ‘σε
απόψ’ κι θα κοιμούμαι
και με τήναν θα στείλ’ ατό
δεβάσκεται φογούμαι.

Δάκρυα, αποκάμια και σαχτάρ’
κι έναν μαύρον καρδίαν
άλλο τηδέν κ’ επέμνε ‘με
α σ’ εγάπς τη φωτίαν.
-----
Ε, ν’ αϊλλοί εμέν ν’ αϊλλοί
σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί
έμορφον ποι’ θα φιλεί
πάντα θα παρακαλεί
άσκεμον ποι’ θα φιλεί
τη μανίτσαν ατ’ ν’ άλλοι.
-----
Εγάπη σ’ κοφτερόν μαχαίρ’
και σίδερον ξαμμένον
ν’ αηλί εκείνον την καρδίαν
όθεν εν καρφωμένον.


Πηγη: Aetorachi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © 2015 Santeos
| Design By Herdiansyah Hamzah