Πώς οργάνωσα μικρές στην αρχή ομάδες, που εξελίχθηκαν κατόπιν σε πραγματικά στρατιωτικά σώματα κι έτσι σχηματίσθηκε σώμα αντάρτικου στρατού 20.000 ανδρών.«Αυτές τις μικρές κι άτακτες στην αρχή ομάδες άρχισα να οργανώνω σε τακτικά κι αξιόμαχα ανταρτικά σώματα με την μακρά πείρα που είχα αποκτήσει απ' τον αγώνα μας στη Μακεδονία. Τα σώματα αυτά γρήγορα πολλαπλασιάστηκαν.
Κι αφού απέκτησαν άξιους κι εμπειροπόλεμους αρχηγούς, που εγώ ο ίδιος τους έδινα το χρίσμα, εξελίχτηκαν σε πραγματικά στρατιωτικά σώματα, που είχε το καθένα υπό την προστασία του και την απόλυτη δικαιοδοσία του ένα τμήμα της επαρχίας.
»Έτσι σιγά σιγά σχηματίστηκε ένας ολόκληρος ανταρτικός στρατός, καλά οργανωμένος κι οπλισμένος, είκοσι χιλιάδων ανδρών, που ο Κεμάλ στ' Απομνημονεύματά του τον χαρακτηρίζει "έργο και όργανο του Καραβαγγέλη" κι ανεβάζει τον αριθμό τους σε τριάντα χιλιάδες.
Τα σώματα αυτά που είχαν απλωθεί σαν δίχτυ σ' όλη την επαρχία Αμασείας, και πολλές φορές και στη γύρω απ' αυτήν περιοχή, έρχονταν συχνά σε σύγκρουση με τον τουρκικό στρατό και πάντα νικούσαν εξαιτίας της παλικαριάς τους, έπειτα γιατί πολεμούσαν πραγματικά "υπέρ βωμών και εστιών" και τέλος χάρη στην καλή τους οργάνωση και στις οχυρές θέσεις που κατείχαν.
Έτσι κατά τη διάρκεια του πολέμου δημιουργήθηκε το μικρότερο πολεμικό μέτωπο των Συμμάχων, που αγωνίστηκε ολόκληρα χρόνια αγώνες θριάμβου των ελληνικών όπλων...».
Η περιγραφή είναι του ηρωικού μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη του πρώτου και, όπως αποκαλύπτεται από την ιστορική έρευνα, υπέρτατου ηγέτη του Μακεδονικού Αγώνα. Η περιγραφή που μόλις διαβάσαμε δεν αναφερόταν στην Καστοριά το 1903-1908, αλλά στον Πόντο το 1915, όπου από το 1907 με διαταγή του σουλτάνου και με ανάκληση του πατριάρχη, είχε αναλάβει την μητρόπολη Αμασείας .
Εκεί ο θαυμάσιος ιεράρχης και εθνάρχης του Ελληνισμού οργάνωσε την επαρχία του εναντίον των Τούρκων, που είναι γνωστές οι ωμότητές τους κατά των Αρμενίων και των Ελλήνων στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σπαρταριστά είναι τα όσα αναφέρει ο Γερμανός Καραβαγγέλης για τη δραστηριότητά του στον Πόντο και για τους υπέροχους Ποντίους, που ήρθαν πρόσφατα στο φως και έγιναν επικαιρότητα, χάρη στην Αντιγόνη Μπέλλου-Θρεψιάδη, που πριν από περίπου πενήντα χρόνια πήρε το κιτρινισμένο χαρτί των σημειώσεων που έγραφε για τις δραστηριότητες του στην επαρχία του ο μητροπολίτης και - παράλληλα με τη σειρά συνομιλιών που είχε μαζί του -τις έδωσε πνοή και πνεύμα.
Και τις παραδίνει τώρα στην αθανασία, για να γνωρίζει το γένος ότι ο μοναδικός αυτός Μυτιληνιός ιεράρχης συνέχισε όσο κανένας την παράδοση των ματωμένων ράσων του Εικοσιένα.
Γράφει, συνεχίζοντας την αφήγησή του ο θαυμάσιος ηγέτης του Γένους και της Εκκλησίας, για τον Πόντο, που οι Πόντιοι συγκρότησαν ολόκληρο στρατό για να αποκρούσουν τους Τούρκους και τις ωμότητές τους, όπως τα έχει μεταφέρει η Αντιγόνη Μπέλλου-Θρεψιάδη:
«Πολλοί ήταν οι οπλαρχηγοί που διακρίθηκαν σ' αυτόν τον αγώνα και θα αναφέρω εδώ όσους θυμάμαι. Και πρώτα πρώτα τον Αντών αγά, που οι Τούρκοιτον έλεγαν Αντών πασά και κυριολεκτικά τον έτρεμαν.
Ήταν ένα παλικάρι μόλις είκοσι δύο χρονών από το χωριό Κουρού - Κουκτσές, πραγματικά ατρόμητος, μια αληθινή στρατιωτική ιδιοφυΐα. Ο πιο παλιός και εξίσου γενναίος οπλαρχηγός ήταν ο Βόν Ιστίλ.
Κι ακόμα ο Δ. Χαραλαμπίδης, ο Βασίλ Ουστάς, ο Παντελής, ο Πίτς Βασίλ, ο Λάζαρος, ο Βαρθολομαίος, ο Ιορδάνης, κι ένα σωρό άλλοι που δε θυμάμαι πια τα ονόματά τους.
Σε μια μάχη που δόθηκε απ' τον Αντών αγά κοντά στο χωριό μου και κράτησε είκοσι τέσσερις ολόκληρες ώρες, σκοτώθηκαν εννέα Τούρκοι αξιωματικοί κι αμέτρητοι στρατιώτες.
Στην κηδεία των αξιωματικών που έγινε στην Αμισό, οι Τούρκοι διοργάνωσαν συλλαλητήριο που πέρασε μπρος από τη μητρόπολη κραυγάζοντας διάφορα συνθήματα και προ πάντων "εκδίκηση". Κι οι χοτζάδες κι ο Ραφέτ πασάς, έβγαλαν επάνω στους τάφους εμπρηστικούς λόγους...
»Άλλοτε, πάλι, στο χωριό Καραπερσίν ο Χαραλαμπίδης με τον Παντελή πιάνοντας τα μονοπάτια απ' όπου θα περνούσε καταδιωκτικό απόσπασμα, το διασκορπίσανε. Ο Βαρθολομαίος σ' άλλο βουνό πολεμώντας γενναία, άρπαξε στο τέλος κι ένα ορεινό τηλεβόλο των Τούρκων και μ' αυτό τους έτρεψε σ' άτακτή φυγή.
Αλλος στο χωριό Κιζίλ-Γκιόλ, που τον κυκλώσανε μέσα στο σπίτι του μαζί με τη γυναίκα του, την αδελφή του κι άλλες γυναίκες, αφού είδε πως ήταν μάταιη κάθε αντίσταση, ανατίναξε με βόμβα το σπίτι του, σώζοντας τουλάχιστον την οικογενειακή του τιμή.
Στο ηρωικό Καπού - Καγιά της Πάφρας δεν τόλμησε για χρόνια ολόκληρα ν' ανεβεί τουρκικός στρατός. Και στα χωριά της Κάφτας, Μερζεφούντας και Ερμπαά, οι αντάρτες διαρκώς πολεμούσαν και τα έσωζαν από τους τουρκικούς βανδαλισμούς».
Έτσι βρέθηκε ο Γερμανός Καραβαγγέλης ιθύνων νους της αντίστασης και της σωτηρίας των ποντιακών πληθυσμών από τις φρικαλεότητες που είχαν διαπράξει οι Τούρκοι κατά των Αρμενίων και των Ελλήνων, όλων εγχώριων και αυτόχθονων πληθυσμών στη Μικρά Ασία κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου