ΤΟ ΣΟΥΛΙ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΙΣ

7/11/1921

 Περίοδος Β'

έτος πρώτον

αρ. φυλ.. 5

                                            Το Σούλι του Πόντου

Η Σαντά, το δοξασμένο Σούλι του ελληνικού μας Πόντου, που τέσσερα ολόκληρα χρόνια πολιορκημένο αντιστάθηκε ακούραστα εχθρούς της φυλής μας, η Σαντά, η δοξασμένη κι η ανίκητη, έπεσε προχθές στα χέρια των Τούρκων γιατί της σώθηκαν τα πολεμοφόδια.

Στα καπνίζοντα ερείπια των ωραίων και πλούσιων χωριών της πλανάται σήμερον η ερήμωσις κι ο θάνατος... Και ούτε μια φωνή διαμαρτυρίας ή συμπάθειας δεν ακούστηκε από τον ελληνικό τύπο για τη μαρτυρική της θυσία...

Ένας Πόντιος ψάλλει παρακάτω της Σαντάς το τίμιο ελληνικό αίμα που χύθηκε κι η ελληνική ψυχή μαζί του ας αποδώση στους άγνωστους αυτούς μάρτυρες της Ελληνικής ιδέας το φόρο τιμής που τους αξίζει.

  

       -ΣΑΝΤΑ-

Παιδιά η Σαντά έπεσε! Τ' άμετρα παλικάρια

Στο δοξασμένο χώμα της απάνω σωριασμένα

Σκόρπια τα τίμια κόκκαλα και σκόρπια τα κουφάρια

Ωϊμένα! Κείτουνται άταφα, βουβά, λησμονημένα.

 Μα η δόξα που στεφάνωσε το αιματωμένο χώμα

Συντρόφισσα παρήγορη το ψυχορράγημα τους,

Κάποιο μας στέλνει μήνυμα στο φτερωτό της στόμα...

" Μην κλαις ελληνική ψυχή γονατιστή σιμά τους.

 Τι δεν πεθαίν' η λεβεντιά, την παίρν' η Αθανασία

Με ψηλοπέταχτα φτερά σ' αθάνατη πατρίδα.

Άκληρη δεν επέθανε και στείρα η θυσία

Μια θυγατέρα γέννησε του γένους την ελπίδα!

 Παιδιά η Σαντά πέφτοντας δε χάθηκε για πάντα,

Στο νου μας εχαράχθηκε μ' άσβηστη δόξα η Σαντά!

 Αλέκος Μόρνος