Έναν βούραν τσατσόπα (Ορντούς)

Εναν βούραν τσατσόπα, λεφτοκαρύ καντζόπα,

βάλλ’ άτα σην τσιόπια μου, γαντουρεύω κορτσόπα.

Ατός για τ’ εμέν επλάστεν κι εγώ είμαι για τ’ ατόν,

για τ’ ατόν τον τραγωδιάνον, τη γέρας ίμ’ το γιατρόν.

Όι ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί, σο κιφάλι μ’ κάτ’ λαλεί,

 έμορφον, που θα φιλεί, πάντα θα παρακαλεί.

Ρεφραίν

Εχιονίγα-εχιονίγα κι άρ εγώ ν’ επατουλίγα,

ση Σιναλού την Παναγιάν τ’ αρνόπο μ’ ετυλίγα.