Δημοσθένης Οικονομίδης (1858-1938)

Γεννήθηκε στην Αργυρούπολη και σπούδασε στο Φροντιστήριο Τραπεζούντας. Μετά την αποφοίτησή του, φοίτησε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στα πανεπιστήμια του Μονάχου και της Λειψίας, όπου πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα με τίτλο: «Περί της φωνητικής της διαλέκτου του Πόντου».

Ο Οικονομίδης διέπρεψε ως γλωσσολόγος, λαογράφος και ιστορικός, ύστερα από επιτόπιες γλωσσικές, λαογραφικές και ιστορικές  έρευνες σε διάφορες περιοχές του Πόντου.

Γλωσσολογικές του μελέτες: 

«Γλωσσικά του Πόντου», 

«Γραμματική της Ποντικής διαλεκτου», Α' κλίσις». (1893),

 «Περί του γλωσσικού παρ' ημίν ζητήματος» (1903), 

«Το γλωσσικόν  ζήτημα» (1907), 

«Υπόμνημα περί συντάξεως λεξικού της δημοτικής ημών γλώσσης» (1917 «Γλωσσικά» (1917), 

«Γλωσσικά εκ Πόντου (1918) κ.ά. πολλά.

Λαογραφικές - εθνολογικές: 

«Τα παρχάρια του Πόντου» (1922), 

"Οι μωμόεροι ή τα Kόσα" (1927),

 «Γαμήλια έθιμα» (1928), 

«Εκ της λαογραφίας του Πόντου» (1929), κ.ά.

Ιστορικές μελέτες:

 «Ο Πόντος και τα δίκαια  του εν αυτώ Ελληνισμού από εθνογραφικής απόψεως» (1920), 

«Οι Κλωστοί εν Πόντω», 

«Η «Μεγάλη του Γένους Σχολή»,

 «Η Παιδεία εν πόντω» κ.ά.

Έγραψε, ακόμη, και φιλολογικές μελέτες:

«Περί της σχέσεως της αρχαίας ελληνικής προς την νέαν», «Ελληνική Γραμματολογία από του Ομήρου μέχρι του δράματος» (Αστήρ του '"Πόντου. 1886), κ.ά.

Αργυρούπολη 1932

Διετέλεσε, επίσης:

Αντιπρόεδρος του «Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως», του «Διδασκαλικού Συνδέσμου» και μέλος της «Κεντρικής Πατριαρχικής Επιτροπής». Εργάστηκε στο Ιστορικό Λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών (1914-1926) και ως Διευθυντής, στο Μεσαιωνικό Αρχείο 1931-1938).

Πρόκειται για προσωπικότητα με λαμπρότατη πνευματική, επιστημονική και εθνική προσφορά.