Κατάρα

 Θα προσπαθείς να φύγεις, θα επιστρέψεις, κι αν ξεχάσεις, θα θυμηθείς,

Θα θέλεις να τρέξεις, τα πόδια θα προδώσουν, 

Θα θέλεις να κραυγάζεις, ούτε να ανασάνεις θα μπορείς.

Ο τρόμος θα παγώσει μέσα στα μάτια σου τρελά,

Η προσευχή στον ουρανό σαν πέτρα στον ωκεανό

Μην περιμένεις βοήθεια, γύρω σου τείχη υψηλά, 

Ο δρόμος σου βάλτος ασταθής.

Στο παραλήρημα περιπαθή μην ψάχνεις διακοπή,

Και ο ιδρώτας κρύος σαν δηλητήριο στο πετσί, 

Στα μάτια χύνεται σαν φίδι κολοβό.

Και την ανάσα κόβει, και το λαρύγγι σφίγγει.

Το στήθος πάγωσε, οι ώμοι πέφτουν

Και η κοιλιά συστέλλεται απ’ τους σπασμούς.

Μέσα σου κόμπος που ουρλιάζει, θα φωλιάζει

Από τους στεναγμούς και μαύρη χολή.

Φλέγονται σκέψεις και ο λόγος μαρτύριο,

Μην περιμένεις έλεος και μην χτυπιέσαι,

Διαπερνάει την καρδιά ο πόνος του άλλου.

Η λύσσα του φωτός και το ψύχος του σκότους

Στο αίμα σκούρο, πάνω στην επιδερμίδα την ωχρή, 

Το στίγμα της κατάρας ως σφραγίδα.

Κάρα Μόργκεν

Μετάφραση 

Γ. Σοϊλεμεζίδης