Του
Αγίου Δημητρίου, στη γιορτή του Δημ. Υψηλάντη, 26 Οκτωβρίου 1821 παρουσιάστηκε
αντιπροσωπεία Τούρκων αιχμαλώτων για να του ευχηθεί. Μεταξύ αυτών και ο
πλουσιότερος Τούρκος της Πελοποννήσου, ο Κιαμήλ Μπέης της Κορίνθου, ο οποίος
τους μίλησε ελληνικά και τους είπε, όπως βεβαιώνει ο Κασομούλης:
« Άρχοντες και Καπεταναίοι, η Τουρκία δεν
χάνεται με την άλωσιν της Τριπολιτσάς και την δικήν μας αιχμαλωσία. Σας
συμβουλεύω όμως ως φίλος Τούρκος, να παύσητε τας διχονοίας σας, να γνωρίσετε
έναν αρχηγό να σας κυβερνά. Πιστεύετε να σας είπω ότι όλοι σας εις τον οδάν μου
ήλθετε ρωτώντας περί πλούτου και χρυσίου. Δεν δύναμαι να αρνηθώ ότι έχω εις την
Κόρινθο αρκετόν, μα εις ποιον να τον εμπιστευθώ, αφού εσείς οι ίδιοι δεν
εμπιστεύεσθε ο ενας τον άλλο, και πως δύναμαι να μαρτυρήσω εις τον
έναν, ενώ δεν έχει την ισχύν να με προφυλάξει από τον άλλον;»*
Καταπληκτική, καίρια και προφητική η διαπίστωση
του Κιαμήλ Μπέη.
Έλλειψη ομόνοιας, έλλειψη πειθαρχίας, έλλειψη
συναδέλφωσης και συσπείρωσης για την επιτυχία του κοινού σκοπού, χαρακτήριζε
τους Έλληνες εκείνην την περίοδο. Ο επακολουθήσας εμφύλιος πόλεμος επιβεβαίωσε
απόλυτα τις παρατηρήσεις του Κιαμήλ. Μάλιστα ο Παπαφλέσσας, για να επιβεβαιώσει
εμπράκτως τον Κιαμήλ, ο οποίος δεν ήθελε να αποκαλύψει που έχει τους θησαυρούς
του, του έκαψε το πολυτελές παλάτι στην Κόρινθο, όσο αυτός ήταν αιχμάλωτος στην
Τρίπολη, ενοχοποιώντας τους Κορίνθιους, ώστε η οργή του να πέσει πάνω
στους τελευταίους, σε περίπτωση αποτυχίας της επανάστασης.
*Νικ. Κασομούλης, Ενθυμήματα Στρατιωτικά της Επαναστάσεως των Ελλήνων 1821-1833, Αθήναι 1939, σ. 161.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου