Πόσο θα ήθελα…

Πόσο θα ήθελα να πλησιάσω…

Μα τόση φοβία να αγγίξω…

Αν όμως τη ζωή μου θα εκτινάσσω…

Και στα ερείπια θα καταλήξω;

Αν όμως δε μου βγει τελικά

Να σπάω κέφι ελαφρύ προσωρινά…

Και η καρδιά θα θέλει ξαφνικά

Να αγαπήσει αληθινά;

Κι αν απρόοπτα θα γίνεις ήλιος μου,

Για να μπορώ να ζεσταθώ στην αγκαλιά σου…

Ενώ εσύ θα κουρνιάζεις

Στη διάπλατα ανοιχτή καρδιά μου;

Κι αν απρόοπτα θα κουλουριάσω

Στην ψυχή σου για πάντα…

Και σε περιτυλίξω σαν μωρό

Με φροντίδες-γιρλάντα;

Κι αν δεν θα επιθυμώ

Μ’ εσένα να χωρίσω;

Κι αν τις δυνάμεις μου υπερτιμώ

Και δεν μπορώ να κάνω πίσω;

Και τότε τι; Να σφαδάσω…

Και στο κενό να πηδήξω;

Τόσο θα ήθελα να πλησιάσω…

Μα τόση φοβία να αγγίξω…

Νάρι Μπερισβίλι 

Μετάφραση 

Γ. Σοϊλεμεζίδης

2017