Αβούτε η γαρή εμέν πα θα ψοφίζ κ’ εσέν πα.

Την ημέραν τ’ άεΣπυριδί εχιόνιζεν. Η Ελένε τη Μαρίας τη Τσαντέκ εκούξεν τον άντραν άτς:

-   Σταύρη, σιαμιαρλιάεψον το γάϊδιαρον και δέβα φέρεν τα ξύλα ντο εποίκαμε οψέ.

-Νέπουτση, είπεν ο Σταύρης, άσκεμον καιρόν έχομε και 'κι σύρ η ψη 'μ να εβγαίνω ας σ’  οσπίτ.

-Ας τ’ αοίκα τα λόγια και καιρόν μη χάντς, είπεν  η Ελένε.

Ο Σταύρης εγροίξεν ντο 'κι θα γλυτών ας σα ξύλα, εσέβεν σο μαντρίν, εξέγκεν τον γάϊδιαρον, εσιαμιαρλιάεψεν άτον, εσέγκεν το δουκάλ ση γούλαν  ατ’ και έσυρεν άτον. 

Ο γάϊδιαρον εζάρωσεν τον κώλον άτ και πόδαν 'κ εθέλνεν να ευτάει.

 -Ελα, μαύρε γάϊδιαρε, είπεν ο Σταύρης  και  αν και κατ μη ζαροκολιάς, άμον ντο εγάνεψα αβούτε η γαρή οφέτος εμέν πα θα ψοφίζ κ’  εσέν πα.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

εκούξεν= φώναξε

σιαμιαρλιάεψον= βάλε του το σαμάρι

δέβα= πήγαινε

εποίκαμε= που κάναμε

οψέ= χθες

Νέπουτση= βρε

άσκεμον= άσχημο

'κι σύρ' η ψη 'μ= δεν έχω διάθεση

να εβγαίνω= να βγω

αοίκα= τέτοια

μη χάντς= μη χάνεις

εγροίξεν= κατάλαβε

εσέβεν= μπήκε

εξέγκεν= έβγαλε

εσιαμιαρλιάεψεν= του έβαλε το σαμάρι

εσέγκεν= έβαλε

δουκάλ= καπίστρι

γούλαν= λαιμός

έσυρεν άτον= τον τράβηξε

εζάρωσεν τον κώλον ατ’= γύρισε τα πισινά στραβά

και πόδαν ‘κ εθέλνεν να ευτάει= και δεν ήθελε να κάνει βήμα.

αν και κατ= πάνω κατω

ζαροκολιάς= γυρίζεις τα πισινά εδώ και εκεί

άμον= όπως

εγάνεξα=κατάλαβα

αβούτε= αυτή

η γαρή= η γυναίκα

εμέν πα= εμένα και

εσέν πα= και εσένα

ψοφίζ’= θανατώσει