Σατιρικά ποιήματα ( Γέρον άντραν)

Κόρη, το δέσ’ και το κακό σ’ να παίρν’ οι γεροντάδες 
και το γλυκήν το φίλεμαν να παίρν’ τα παλληκάρια.

Aλλοί εμέν, ναι μάνα μου, ντ’ εφτάγω με το γέρον;
Τ'  έναν τ’ αντζίν άτ’ εν κοντόν και σ’ άλλ’ απάν’ ’κι στέκει 
κι  αν στείλ’τς άτον και σο νερόν, ρούζ’ και τσακών’ το σκεύος 
κι  αν στείλ’τς  άτονα σ’ άψιμον, φυσά και καίει τα γένια τ’.

 Κι όλια τ’  αδέλφια μ’ έντρισαν κι επαίραν παλληκάρια 
κι  εγώ η κακορίζικος επαίρα γέρον άντραν 
κι  ο γέρον πάντα γέρος εν, τη νύχταν ’κ’ εγνεφίζει.
Τ’ αδέλφια μ’ στρών’ στρωματικά κι εγώ στρώνω κουντζόπα,
 κατατσακούνταν τα κουντζιά, τζουρουμουγγρίζ' ο γέρον.

Ο γέρον πάντα γέρος έν, πάντα μυρίζ' κοσέαν,
 τη γέρονος το φίλεμαν σαχλιάριν και μυξιάριν,
 τη παλληκάρ’ το φίλεμαν μούσκον και μυρωδίαν.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Δέσ’ = δέσιμο μαγικό, που εμποδίζει την εκτέλεση των συζυγικών καθηκόντων,
 αντζίν = πόδι, 
ρούζ' = πέφτει,
άψιμον = φωτιά, αναμένα κάρβουνα,
 εγνεφίζει = ξυπνάει,
κουντζόπα - ξηρά φρύγανα, καλάμια ,
 κατατσακούνταν = κατακομματιάζονται, συντρίβονται,
 τζουρουμουγγρίζ’ = βογγά κλαίοντας, 
κοσέαν = μυρωδιά τράγου, 
σαχλιάριν = σαλιάρικο.

Σημ. Πέρα από το σατιρικό, υπάρχει στο βάθος και το δραματικό στοιχείο. Η συζυγική ζωή της γεμάτης νιάτα, κοπέλας με τον γέρο άντρα είναι πράγματι δραματική.

 Με άντρα γέρο

Το βάσανό σου κοπελιά στους γέροντες να πάει
 και το γλυκό σου το φιλί να πάει στα παλικάρια.
Αλοίμονο σε μένα, μάνα μου, πούχω γέρον άντρα, 
τόνα το πόδι του κοντό και στ’ άλλο δεν κρατιέται, 
πέφτει και σπάζει το σταμνί, στη βρύση σαν τον στείλεις,
 φυσάει και καίει τα γένια του, αν για φωτιά τον στείλεις. 
Παλληκάρια παντρεύτηκαν όλες οι αδελφές μου 
κι εγώ η κακορίζικη παντρεύτηκα τον γέρο.
Ο γέρος είναι γέροντας, τη νύχτα  ξυπνάει.
Κείνες στρώνουν στρωματικά κι εγώ ξερά καλάμια,
 κι ο γέροντας βαρυβογγά, σαν  σπάσουν τα καλάμια.
Ο γέρος είναι γέροντας, σαν το τραγί βρωμάει.
Και το φιλί του γέροντα με σάλια και με μύξες, 
του νέου το γλυκοφίλημα μόσκος και ευωδία.

Στάθης Ευσταθιάδης