Σήν μαυροχωμίαν...

Η κίσσα κούζ’ ασό κλαδίν κι η φάσα ’ση φωλέαν

κι η πέρδικα η πλουμιστή ασά λιθαρομύτια...

Η κίσσα κρατεί τo σαπών’ κι η φάσα τo εμπρίκι

κι η πέρδικα η πλουμιστή κρατεί τ’ αναλλαγάδια...

Θα πλύνε και θα λούζνε σε και μοσχοσαπουνίζνε,

θα βάλνε σε αφκά κόκκινα κι απάν’ τα γερανέα,

θα βάλνε σε την κατιφέν το χρυσαρματωμένον,

το σεβαΐν και τη φοτάν και τ’ έρμον το λαχόρι σ’,

θα βάλνε σα μαλλόπα σου ολόχρυσον στεφάνι,

 θα βάλνε και σα δάχτυλα σ’ βεργέτας δαχτυλίδια...

Εσέναν θα στολίζνε σε κι εσέν θ’ εφτάγνε νύφεν

κι εσέν, πουλί μ’, θα στείλνε σε και σην μαυροχωμίαν.

Κίσσα

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

λιθαρομύτια = κορυφές βράχων,

αναλλαγάδια = αλλαξιές γιορτερές,

γερανέα = γαλάζια, σκούρα,

σεβαΐν = ύφασμα μεταξωτό,

φοτά = γυναικείο περίζωμα, είδος ποδιάς,

λαχόρ’ = πολυτελής γυναικεία ζώνη,

βεργέτας = δαχτυλίδια αρραβώνα.

Στό μαύρο χώμα...

Η κίσσα σκούζει απ’ το κλαδί κι η φάσα απ’ τη φωλιά της

κι η πέρδικα η πλουμιστή απ' τις κορφές των βράχων...

Φάσα κρατεί το μπρίκι και κίσσα το σαπούνι

κι η πέρδικα η πλουμιστή τις αλλαξιές κρατάει...

Και με το μοσχοσάπουνο σε πλύνουν και σε λούζουν,

κάτω σου βάζουν κόκκινα, γαλάζια από πάνω

και θα χρυσαρματώσουνε το βελουδένιο ρούχο,

την μεταξένια την ποδιά, μαζί με το λαχόρι,

θα βάλουν στα μαλάκια σου ολόχρυσο στεφάνι,

στα δάχτυλά σου κοπελιά θα βάλουνε τις βέρες...

Θα σε καλοστολίσουνε, νυφούλα θα σε κάνουν

κι εκεί στα μαύρα χώματα, πουλί μου, θα σε βάλουν.