Θα καταντούσε κοινοτοπία αν χρησιμοποιούσαμε τον τίτλο στο σχόλιό μας, για να επαναλάβουμε τα συνηθισμένα, αυτά που εμείς οι Πόντιοι λέμε κάθε φορά - και καλά κάνουμε, συνήθως, που τα λέμε.
Στόχος μας είναι να μιλήσουμε για κάτι άλλο, για εκείνο που σπάνια μας βασανίζει· για το χρέος μας, όχι μόνον να διατηρήσουμε και να προβάλλουμε τον πολιτισμό που μας άφησαν πολύτιμη κληρονομιά οι γονείς μας και γενικά οι πρόγονοί μας, αλλά και να τον αναπτύξουμε παραπέρα, για να υπάρξει η συνέχεια, για να μπορούν να εκφράζονται και οι επόμενες γενιές των Ποντίων, προσθέτοντας η καθεμιά το ξεχωριστό λιθαράκι της και να αισθάνεται γόνιμη τη δική της ιδιαίτερη προσφορά σε αυτό που είναι ιδιαίτερο και δίνει την ομορφιά στον γενικότερο ελληνικό πολιτισμό.
Οι σκέψεις αυτές βασίζονται στη διαπίστωση ότι, παρά το πέρασμα ενενήντα τριών χρόνων από την αναγκαστική ανταλλαγή των πληθυσμών, εμείς, ι η τρίτη γενιά και η τέταρτη γενιά κάναμε λίγα, για να αξιοποιήσουμε όσα ως ιερή παρακαταθήκη μας κληροδότησε η πρώτη γενιά των προσφύγων, αγωνιζόμενη η ίδια μέσα σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες και χωρίς καμία από τις σημερινές μας ευκολίες.
Έγιναν, βέβαια, σοβαρές προσπάθειες για την αναγνώριση της Γενοκτονίας, την εισαγωγή της ιστορίας του Ελληνισμού της Ανατολής στα σχολικά βιβλία όλων των βαθμίδων, την προστασία των μνημείων μας από την καταστροφή κ. ά., χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει ότι υποστείλαμε τη σημαία και αποχωρούμε από τη μάχη. Η προσπάθεια συνεχίζεται, τώρα πλέον όλο και πιο έντονα.
Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, τονίζουμε πολύ συνοπτικά ότι θα πρέπει, επιτέλους, να αξιοποιήσουμε όλους τους συμπατριώτες μας που έχουν και θέλουν κάτι να προσφέρουν στον τομέα του πολιτισμού. Οι διοικήσεις των φορέων των Ποντίων θα πρέπει να τους αναζητήσουν, να τους βρουν και να τους διαθέσουν τα μέσα να υλοποιήσουν τις σκέψεις και τα οράματά τους.
Οι διοικήσεις των φορέων θα πρέπει να ενθαρρύνουν και να ενισχύουν κάθε τέτοια προσπάθεια, είτε είναι συλλογική είτε ατομική, κατανοώντας το δικό τους, μεγαλύτερο, χρέος απέναντι στον Ποντιακό Ελληνισμό.
Πάνος Καϊσίδης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας
Στόχος μας είναι να μιλήσουμε για κάτι άλλο, για εκείνο που σπάνια μας βασανίζει· για το χρέος μας, όχι μόνον να διατηρήσουμε και να προβάλλουμε τον πολιτισμό που μας άφησαν πολύτιμη κληρονομιά οι γονείς μας και γενικά οι πρόγονοί μας, αλλά και να τον αναπτύξουμε παραπέρα, για να υπάρξει η συνέχεια, για να μπορούν να εκφράζονται και οι επόμενες γενιές των Ποντίων, προσθέτοντας η καθεμιά το ξεχωριστό λιθαράκι της και να αισθάνεται γόνιμη τη δική της ιδιαίτερη προσφορά σε αυτό που είναι ιδιαίτερο και δίνει την ομορφιά στον γενικότερο ελληνικό πολιτισμό.
 |
| Προσθήκη λεζάντας |
Έγιναν, βέβαια, σοβαρές προσπάθειες για την αναγνώριση της Γενοκτονίας, την εισαγωγή της ιστορίας του Ελληνισμού της Ανατολής στα σχολικά βιβλία όλων των βαθμίδων, την προστασία των μνημείων μας από την καταστροφή κ. ά., χωρίς, όμως, αυτό να σημαίνει ότι υποστείλαμε τη σημαία και αποχωρούμε από τη μάχη. Η προσπάθεια συνεχίζεται, τώρα πλέον όλο και πιο έντονα.
Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, τονίζουμε πολύ συνοπτικά ότι θα πρέπει, επιτέλους, να αξιοποιήσουμε όλους τους συμπατριώτες μας που έχουν και θέλουν κάτι να προσφέρουν στον τομέα του πολιτισμού. Οι διοικήσεις των φορέων των Ποντίων θα πρέπει να τους αναζητήσουν, να τους βρουν και να τους διαθέσουν τα μέσα να υλοποιήσουν τις σκέψεις και τα οράματά τους.
Οι διοικήσεις των φορέων θα πρέπει να ενθαρρύνουν και να ενισχύουν κάθε τέτοια προσπάθεια, είτε είναι συλλογική είτε ατομική, κατανοώντας το δικό τους, μεγαλύτερο, χρέος απέναντι στον Ποντιακό Ελληνισμό.
Πάνος Καϊσίδης
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου