Ανάσπαλτον Πατρίδα

Πόντιοι τη γης απανταχού,

εντάμαν όλ’ ας σ’κούμες

να ψαλαφούμ’ και παίρομε

τα όσα δικαιούμες.

Ατώρα έρθεν ο καιρόν

να γράφ’νε σα βιβλία

σον Πόντον πώς εζήνανε,

όλον την ιστορίαν.

Όλ' έσανε Τραντέλλενοι

σου Πόντου την Ελλάδαν,

χιλιάδες εσκοτώθανε,

χιλιάδες εκρεμάγαν.

Τα ξένα κράτη έχ’ν ατα

όλα απ' έναν έναν,

του Πόντου τα ιστορικά

σα βιβλία τουν γραμμένα.

’Κι φταίγ'νε εκείν’ που έγραψαν

τ’ ημ’σόν την ιστορίαν,

φταίγ’νε εκείν’ που κάθουνταν

σ’ ατωριζ’να σκαμνία.

Γράψον, Ελλάδα ’μουν,

ορθά όλον την ιστορία σ’,

άνοιξον τα’ εγκαλόπο σου

για τ’ όλα τα παιδία σ’.

Κι ας έρ’ται και παραπετά

αϊτόνας αλλομίαν,

και ας κρατεί σα κάρτζα του

του Πόντου τα μνημεία.

Του Πόντου ο Ελληνισμόν,

ανάσπαλτον πατρίδα,

για την Ελλάδαν πάντα έν’

έναν τρανόν ασπίδα.

Γιάννης Μιχαηλίδης

Από τη συλλογή ποντιακών ποιημάτων «Έλα, Διογένη, να ελέπ’ς».