Η Οικονομική ζωή των πρώτων κατοίκων της Νέας Σάντας

Οι Νεοσανταίοι ασχολήθηκαν κυρίως με την γεωργία και την κτηνοτροφία.

ΓΕΩΡΓΙΑ
Ο βασικός κλήρος ήταν 25 στρέμματα, καλλιεργούσαν σιτηρά και η καλλιέργεια γινόταν με ζώα. Το έδαφος ήταν ως επί το πλείστον φτωχό και η καλλιέργεια χωρίς λιπάσματα ήταν αδύνατη, το εισόδημα από την γεωργία ήταν ελάχιστο και ήταν αναγκασμένοι να βγαίνουν στα γύρω χωριά  να εργαστούν σαν οικοδόμοι για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της ζωής. Οι Σανταίοι δεν  γνώριζαν καλά την καλλιέργεια σιτηρών και ήταν υποχρεωμένοι πάντα να συμβουλεύονται γεωπόνο και τα χωράφια που κατείχαν ήταν προσωρινής διανομής.
Το 1930 έγινε η οριστική διανομή και απόκτησαν γεωργικό κλήρο ,τότε αρχίζει συστηματικά η καλλιέργεια και με την υπόδειξη γεωπόνου γίνονται σιτοπαραγωγοί της περιοχής.

Γεώργιος Καγκελίδης

Το 1930 έμαθαν πως ο Γεώργιος Καγκελίδης έχει αλωνιστικό συγκρότημα και αλωνίζει στα Καϊλάρια (Πτολεμαΐδα) Κοζάνης. Αποφάσισαν τότε και έστειλαν εκεί μια επιτροπή επικεφαλής της οποίας ήταν ο Επαμεινώνδας Ιωαννίδης.
Στα Καϊλάρια συμφώνησαν τον επόμενο χρόνο δηλαδή το 1931 να έρθει να αλωνίσει στη Νέα Σάντα.Ο Καγκελίδης μετακόμισε με την οικογένεια του και εγκαταστάθηκε οριστικά στη Νέα Σάντα σαν μόνιμος αλωνιστής, εκείνο τον καιρό όλα τα χωριά της περιοχής αλώνιζαν με το κουκάκι όπως το λέγανε τότε.
Ο Γεώργιος Καγκελίδης το έτος 1920-21 δηλώνει από την Γιάλτα εθελοντής στρατιώτης , κατέφθασε την ίδια χρονιά στην Ελλάδα και κατατάχθηκε στον στρατό σαν υπαξιωματικός τραυματίζεται και βγαίνει από την επιτροπή σαν ανάπηρος πολέμου. Όταν όμως πήγε να παραλάβει τα χρήματα είπε: "Τα δωρίζω στην πατρίδα μου μου γιατί είναι φτωχειά".
Ακριβώς έτσι αναγράφονται και στο κοιμητήριο του. Υπηρέτησε σαν πρόεδρος της κοινότητας σε όλα τα άσχημα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου.

Κτηνοτροφία
Γύρω από το χωριό υψώνονται χαμηλοί λόφοι κατάλληλοι για την κτηνοτροφία, έτσι έτρεφαν αρκετά ζώα  κυρίως αγελάδες και πρόβατα. Πολλοί  Σανταίοι έφεραν μαζί τους από την Ρωσία βελτιωμένες αγελάδες κόκκινες, ράτσα Γερμανίας και σιγά - σιγά το χωριό είχε τις καλύτερες αγελάδες. Το γάλα το χρησιμοποιούσαν για τις οικογενειακές τους ανάγκες και ήταν η βασική τους τροφή.

 Ο Ευστάθιος Αθανασιάδης για να διευκολύνει τους κατοίκους συνεργαζόμενος με τον Ανδροκλή Γεωργιάδη ίδρυσαν τον Γεωργικό Συνεταιρισμό το 1924 μ' ένα πρατήριο τροφίμων που πουλούσε φθηνότερα από το πρώτο μπακάλικο που άνοιξε  στις αρχές  του 1924 ο Μιλτιάδης Χριστοφορίδης.