Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από την έκδοση του φιρμανίου και οι Σανταίοι στο 1528 έμπλεξαν σε δίκη με τους Γαλλιανίτες, για την κυριότητα του παρχαριού Κοβλακά.
Το παρχάρι αυτό, σύμφωνα με το ταπού του Σεϊτή ήταν μέσα στα όρια της Σαντάς, αλλά πολύ νωρίς οι Σανταίοι το πούλησαν σε κάποιο Χασάν - μπέη Τραπεζούντιο, αυτός σε κάποιο Γιαγλαπέσογλου κι αυτός στους Γαλλιανίτες.
Αφού όμως οι Σανταίοι πήραν το φιρμάνι του Σουλτάνου, έχοντας πεποίθηση στην υποστήριξη των Αρχών δεν επέτρεψαν στους Γαλλιανίτες να παραθερίσουν στου Κοβλακά. Οι Γαλλιανίτες αψήφησαν την απαγόρευση και στα 1528 εγκαταστάθηκαν εκεί με τα κοπάδια τους. Ερεθίστηκαν οι Σανταίοι, οπλίστηκαν και τους έδιωξαν.
Οι Γαλλιανίτες κατήγγειλαν τους Σανταίους στους ιεροδικαστές Γιαγμούρτερε, Ματζούκας και Σουρμένων στη δίκη παραυρέθηκε και αντιπρόσωπος του ιεροδικαστή Τραπεζούντας και ο μουπασίρης της (ενοικιαστής της δεκάτης).
Οι μάρτυρες ορκίστηκαν ότι: το παρχάρι ήταν των Σανταίων αλλά αυτοί το πούλησαν, ρωτήθηκαν αν ξέρουν τα σύνορα της Σάντας και απάντησαν ότι αυτά είναι: Τελίκ - μπουναρ (κοντά στο Κιουμισκί), Χαΐν Κετουγού, Καζουκλού - πελι, Τζοράκ- κετουγού, Ουτσ - τάσ, Ζιαρέτ - τεπέ, Κιοσάν - γιολι, Κολόσια - πασι, Όλουκλού - μπουνάρ, Ταρήκι-αμ (δημόσιος δρόμος, Iσχάν - μεζιρεσί και Τζαρτακλού.
Στη δίκη αυτή έχασαν οι Σανταίοι αλλά πέτυχαν να πάρουν από τους καντήδες χοτζέτι των συνόρων τους, όπως μαρτύρησαν οι μάρτυρες που δωροδοκήθηκαν, και αργότερα στηριζόμενοι στο χοτζέτι αυτό, πήραν στην κατοχή τους το παρχάρι Σκορδέν.
Με πληροφοριες απο τον πρωτο ιστοριογραφο της Σαντας Φιλιππο Χειμωνιδη...
Το παρχάρι αυτό, σύμφωνα με το ταπού του Σεϊτή ήταν μέσα στα όρια της Σαντάς, αλλά πολύ νωρίς οι Σανταίοι το πούλησαν σε κάποιο Χασάν - μπέη Τραπεζούντιο, αυτός σε κάποιο Γιαγλαπέσογλου κι αυτός στους Γαλλιανίτες.
 |
| Παρχάρι στη Σαντα |
Αφού όμως οι Σανταίοι πήραν το φιρμάνι του Σουλτάνου, έχοντας πεποίθηση στην υποστήριξη των Αρχών δεν επέτρεψαν στους Γαλλιανίτες να παραθερίσουν στου Κοβλακά. Οι Γαλλιανίτες αψήφησαν την απαγόρευση και στα 1528 εγκαταστάθηκαν εκεί με τα κοπάδια τους. Ερεθίστηκαν οι Σανταίοι, οπλίστηκαν και τους έδιωξαν.
Οι Γαλλιανίτες κατήγγειλαν τους Σανταίους στους ιεροδικαστές Γιαγμούρτερε, Ματζούκας και Σουρμένων στη δίκη παραυρέθηκε και αντιπρόσωπος του ιεροδικαστή Τραπεζούντας και ο μουπασίρης της (ενοικιαστής της δεκάτης).
Οι μάρτυρες ορκίστηκαν ότι: το παρχάρι ήταν των Σανταίων αλλά αυτοί το πούλησαν, ρωτήθηκαν αν ξέρουν τα σύνορα της Σάντας και απάντησαν ότι αυτά είναι: Τελίκ - μπουναρ (κοντά στο Κιουμισκί), Χαΐν Κετουγού, Καζουκλού - πελι, Τζοράκ- κετουγού, Ουτσ - τάσ, Ζιαρέτ - τεπέ, Κιοσάν - γιολι, Κολόσια - πασι, Όλουκλού - μπουνάρ, Ταρήκι-αμ (δημόσιος δρόμος, Iσχάν - μεζιρεσί και Τζαρτακλού.
Στη δίκη αυτή έχασαν οι Σανταίοι αλλά πέτυχαν να πάρουν από τους καντήδες χοτζέτι των συνόρων τους, όπως μαρτύρησαν οι μάρτυρες που δωροδοκήθηκαν, και αργότερα στηριζόμενοι στο χοτζέτι αυτό, πήραν στην κατοχή τους το παρχάρι Σκορδέν.
Με πληροφοριες απο τον πρωτο ιστοριογραφο της Σαντας Φιλιππο Χειμωνιδη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου