ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΡΠΟΛΗΣΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

1.  Η Σμύρνη κάηκε απ' τους Τούρκους κι αυτό απετέλεσε την τελευταία σημερινή πράξη μιας πάγιας πολιτι­κής πού διαμόρφωσε την ιστορία και την εξάπλωση του Ισλαμισμού επί πολλούς αιώνες και ιδιαίτερα την Τουρκι­κή ιστορία, αφότου κατέλαβαν την εξουσία οι Νεότουρκοι, όπως φανερώθηκε:

 α) Απ' τις δολοφονίες, τους βασανι­σμούς και τους διωγμούς πού έγιναν στη Μακεδονία, για τον «εκτουρκισμό» της και είχαν σαν αποτέλεσμα τον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο του 1912. 

β) Απ' τους σκοτωμούς και την εκδίωξη απ' τα σπίτια τους των Ελλήνων της Μικράς Ασίας κατά την περίοδο πού προηγήθηκε της εκρήξεως του Παγκοσμίου Πολέμου, και την καταστροφή των ευημερούντων χωριών τους (καθώς περιγράφονται απ' τον Γάλλο Manciet, πού γράφει για τα γεγονότα της Φώκαιας),

 γ) Απ' τις εκτοπίσεις των Ελλήνων, ανδρών, γυναικών και παιδιών στα μέσα του χειμώνα του 1916, απ' την περιοχή του Ευξείνου Πόντου, κατά τις οποίες τους εξανάγκαζαν να βαδίζουν μ' όλον τον ελεεινό καιρό με αποτέλεσμα να πεθαίνουν πολλές χιλιάδες, απ' αυτούς, (όπως αναφέρει ο Dana Κ. Getchell ), 

δ) Απ' τη θανάτωση ενός εκατομμυρίου και οκτακοσίων χιλιάδων Αρμενίων στα 1915­1916.

ε) Απ' την πυρπόληση της Σμύρνης και τη σφαγή χιλιάδων απ' τους κατοίκους της στα 1922.

2.  Η Σμύρνη πυρπολήθηκε από Τούρκους στρατιώτες αφού είχαν καταλάβει εντελώς την πόλη, και η φωτιά βάλθηκε πρώτα στην Αρμενική συνοικία, μέσα στην οποία οι Τούρκοι λεηλατούσαν, σκότωναν και έκαμναν απα­γωγές και βιασμούς επί αρκετές ήμερες και οπού δεν μπορούσε κανείς να βρει κανέναν Αρμένιο, εκτός από μερι­κούς επιζώντες πού είχαν ίσως κρυφτεί μέσα σε υπόγεια.

3.  Αξιόπιστα πρόσωπα, πού δεν ήταν Έλληνες η Αρμένιοι έδωσαν μαρτυρία σχετικά με τον τρόπο της πυρπολήσεως της Σμύρνης.

4.  Ένας Τούρκος στρατιώτης έριχνε πετρέλαιο η πετρέλαιο ανακατεμμένο με βενζίνη απ' τον δρόμο πού περνούσε μπροστά απ' το Αμερικανικό Προξενείο, προκαλώντας έτσι την αναζωογόνηση της φωτιάς και τη μετά­δοση της στο κτίριο του Προξενείου και τον κίνδυνο της ζωής των ενοίκων του.

Κατεστραμμένος δρόμος στη Σμύρνη

5.  Η πυρπόληση της Σμύρνης και οι σφαγές και βαρύτατες βιαιοπραγίες εις βάρος των Χριστιανών κατοίκων της κατά το έτος 1922 έγιναν δυνατά εξ αιτίας της αμοιβαίας αντιζηλίας και των αλληλοσυγκρουόμενων εμπορι­κών συμφερόντων μερικών Χριστιανικών Δυνάμεων, και χάρις στην πραγματική βοήθεια, ηθική και υλική, που μερικές απ' αυτές προσέφεραν στους Τούρκους.

6.  Οι Τούρκοι διέπραξαν τις θηριωδίες τους εναντίον των Χριστιανών και της ανθρωπότητας γενικά, έχοντας πλήρη πεποίθηση, ότι δεν θα συναντούσαν καμιά αντίδραση, ούτε καν επίκριση, εκ μέρους των Ηνωμένων Πολι­τειών. Και αυτήν την πεποίθηση τους την έδωσε μια θορυβώδης Τουρκόφιλη και αντιχριστιανική προπαγάνδα πού διενεργήθηκε μέσα στον Αμερικανικό τύπο από μερικούς πού εποφθαλμιούν παραχωρήσεις και από άλλους συγ­γραφείς με ιδιαίτερα συμφέροντα.

7.  Καμιά ανακοίνωση φρίκης, διαμαρτυρίας η κατακρίσεως, σαν εκείνη του Γλάδστωνος, δεν βγήκε από καμιά επίσημη Αμερικάνικη πηγή μέχρι σήμερα, μολονότι οι Τούρκοι ξεπέρασαν ο,τιδήποτε, το όποιο ο Glad­stone θα μπορούσε καν να ονειρευτεί.

8.  Οι Τούρκοι δεν μπορούν να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό του πολιτισμένου κόσμου, ε­κτός εάν μετανοήσουν ειλικρινώς για τα εγκλήματα τους και παράσχουν κάθε επανόρθωση πού θα μπορούσαν.

9.  Η απόκρυψη των πράξεων πού έχουν ανιστορηθεί στα παραπάνω κεφάλαια η ή εσφαλμένη εμφάνιση των με την πρόθεση να επιτύχει κανείς υλικά ωφελήματα η να περισώσει την περιουσία του, φανερώνει ένα πολύ χα­μηλό ηθικό επίπεδο πού εμπνέεται από το πνεύμα της εποχής αυτής της εμπορικής συμφεροντολογίας.

10.  Ένας απ' τους πολλούς λόγους για τους οποίους ο Μωαμεθανισμός υπερνικά τον Χριστιανισμό μέσα στη χώρα πού αποτελεί τον πρώτο τόπο της γεννήσεως του, αλλά και οπουδήποτε οι δυο αυτές θρησκείες αντιμετωπί­ζουν η μια την άλλη, είναι το ότι οι άνθρωποι πού στέλνουν τους ιεραποστόλους δεν ακολουθούν επαξίως τον Χριστό.

11.  Οι εκκλησιαστικοί παράγοντες της Αμερικής πρέπει να συνειδητοποιήσουν το γεγονός ότι Αμερικανοί ιε­ραπόστολοι πού πηγαίνουν στην Τουρκία δεν μπορούν να προσηλυτίσουν Τούρκους, ούτε να τελούν θρησκευτικές τελετές στις οποίες να παρευρίσκονται Τούρκοι και ότι τα σχολεία μέσα στην Τουρκία λειτουργούν τώρα επάνω σ' αυτή τη βάση. Και ότι, αν οι ιεραπόστολοι προσηλύτιζαν κανέναν Τούρκο, αυτός θα σκοτωνόταν και οι ιεραπό­στολοι καθώς και τα ιδρύματα τους θα διέτρεχαν τον κίνδυνο να υποστούν σοβαρές επιθέσεις.

Το κυριώτερο όμως μάθημα, πού βγαίνει απ' τις σελίδες αυτές, είναι η διαρκώς αυξανόμενη αδυναμία του Χριστιανισμού πού είναι διηρημένος, ανειλικρινής, διαβρωμένος απ' τον υλισμό. 
Επί πλέον υπονομεύεται και ναρ­κώνεται σχετικά με την αρχική του ρωμαλέα και αφελή πίστη από τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις.

Οποιοσδήποτε παρευρέθηκε, όπως εγώ, μέσα στην Ουάσιγκτον σε συνέδριο των ιεραποστόλων, δεν είναι δυ­νατό παρά να έχει ενθουσιαστεί απ' την αφιέρωση, τον ενθουσιασμό και τον πνευματικό ζήλο, των ευγενών εκείνων ανδρών και γυναικών πού προσπαθούν να φέρουν την υπέροχη διδασκαλία του Χρίστου στις ειδωλολατρικές χώρες. Τους είδα και τους άκουσα λίγον καιρό μετά την επιστροφή μου απ' την Εγγύς Ανατολή κι απ' τη φρίκη της Σμύρνης και με μεγάλη δυσκολία συγκρατήθηκα απ' το να σηκωθώ επάνω και να φωνάξω: «Γυρίστε εδώ στην πατρίδα μας και σώστε μας προτού να είναι πολύ αργά για πάντα!».

GEORGE HORTON 

Προξένου και Γενικού Προξένου των Ήνωμ. Πολιτειών στην Εγγύς Ανατολή επί τριάντα χρόνια.