Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Ιωακείμ Σαλτσής (1893-1968)


Tον Δεκέμβριο του 1973 έκλεισε τετραετία από τη μοιραία ημέρα της 16ης Δεκεμβρίου 1968, που έφυγε για πάντα από τη ζωή του κόσμου αυτού η αλησμόνητη φυσιογνωμία, η φωτισμένη διάνοια, ο αληθινός δάσκαλος του Γένους, ο Ιωακείμ Σαλτσής, μια από τις μεγάλες πνευματικές μορφές του Πόντου και της ελληνικής πατρίδας.
 Έπαψε να δεσπόζει η παρουσία του στο σημερινό πνευματικό στερέωμα, έσβησε το φεγγοβόλο αστέρι, η φωτεινή σκέψη, ο σταθερός στοχασμός. Έπαψαν οι παλμοί της μεγάλης του καρδιάς, παλμοί θερμής αγάπης και συμπόνιας για τους συνάνθρωπους, για τους συμπατριώτες του, για την Ελλάδα του.
Και η απώλεια με τον θάνατο του Ιωακείμ Σαλτσή στάθηκε πολύ μεγάλη για την ελληνική πατρίδα· γιατί στο πρόσωπο του έχασε ιδιαίτερα η ελληνική παιδεία ένα πολύτιμο κεφάλαιο, έναν ασύγκριτο λειτουργό της εκπαίδευσης στην τουρκοκρατούμενη ελληνική γενιά, έναν εθνικοκοινωνικό παράγοντα, προικισμένο με τις πνευματικές και ψυχικές αρετές και με την ευψυχία του πρωτοπόρου ήρωα δασκάλου της υπόδουλης πατρίδας.
Αλλά και για την ποντιακή κοινωνία, η απώλεια είναι πολλαπλάσια, γιατί έχασε το μοναδικό της τέκνο, σοφό σύμβουλο και αναμορφωτή δάσκαλο της, με τις παιδαγωγικές και ανθρωπιστικές αρχές και, πάν' απ' όλα, με το θεοδώρητο πάντα οφειλόμενο, στην ιερή μνήμη των άξιων λειτουργών της εθνικής παιδείας, που στάθηκαν πνευματικοί και ηθικοί φρουροί της ελληνοχριστιανικής κοινωνίας μας και τίμησαν με θαυμαστή εγκαρτέρηση τη μεγάλη τους αποστολή.
Η γνωριμία μας με τον αείμνηστο συνάδελφο Ιωακείμ Σαλτσή, τώρα, στα μεταπολεμικά μας χρόνια, που μπήκαμε και οι δυό μας στο στάδιο της συνταξιουχικής ζωής, παρά την όψιμη συγκυρία της, στάθηκε καλότυχη και πνευματικά και ψυχικά ευεργετική, όπως και η συνεργασία μας πάνω στα λαογραφικά θέματα της ποντιακής παράδοσης.
Και έγινε η γνωριμία μας χάρη στις φιλικές συστάσεις του αξέχαστου φίλου, Ποντίου λαογράφου και λογοτέχνη, του Ξενοφώντα Άκογλου, που είχαν και οι δυο τους κοινή γενέτειρα, την ωραία ελληνική παράλια πολίχνη, τα Κοτύωρα του Πόντου.
Χρέος υψίστης τιμής νομίσαμε τη δυνατή συμβολή μας στην αξιολόγηση του παιδαγωγικού και εθνικοκοινωνικού έργου του μεγάλου μας δασκάλου και ευγνωμονούμε όλους, όσοι έδειξαν και δείχνουν κατανόηση στην προσπάθειά μας αυτή.


Γιώργος Ζερζελίδης

ΠΗΓΗ: Περιοδικό "ΠΟΝΤΙΑΚΑ"



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © 2015 Santeos
| Design By Herdiansyah Hamzah