Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ, ΤΩΝ ΓΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΥΠΗΚΟΟΥΣ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

Οι μεγάλες δυνάμεις, εκτός από τους στρατιωτικούς σκοπούς, ταυ­τόχρονα ήθελαν να εκμεταλλευτούν τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Έτσι, η προστασία των χριστιανών υπηκόων της θα ήταν μια καλή δικαιολογία της πατερναλιστικής πολιτικής τους, απέναντι στήν 'Οθωμανική Αυτοκρατορία. Καί αυτός ήταν ο λόγος, από τίς αρχές του 1918, που οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Αμερικανοί θυμήθηκαν και επαναλάμβαναν τις υποσχέσεις τους σχετικά με την προστασία των πληθυσμών αυτών.

Ο Briand δήλωνε στην αμερικανική Βουλή, οτι ο σκοπός του πολέμου ήταν η απελευθέρωση τών λαών που ζούσαν κάτω από τήν αιματηρή τυραννία των Τούρκων. Τέτοιες ενθαρρυντικές δηλώσεις έκαναν και οι υπόλοιποι Σύμμαχοι, γεγονός που αναπτέρωνε τις ελπίδες στήν Ελλάδα.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στις 20 Οκτωβρίου του 1918, με υπόμνημα του πρός τον Λόυδ Τζωρτζ, παραπονέθηκε για την αδιαφορία των μεγάλων δυνάμεων απέναντι στους διωγμούς που είχαν υποστεί οι Ελληνες της Μ. Ασίας.

Στις 17-30 Οκτωβρίου με νέο υπόμνημα του στο συνέδριο Ειρήνης στο Παρίσι, παρουσίασε τις ελληνικές διεκδικήσεις. Σ' αυτές όμως δεν περιλαμβάνονταν η Ανατολική Θράκη, ο Πόντος και ολόκληρη η Δυτική Μικρά Ασία.

Στο ίδιο συνέδριο, η Ελλάδα απέσπασε ευνοϊκή δήλωση της Γαλλίας για τις ελληνικές βλέψεις. Ο Κλεμανσό δήλωνε ότι αν προτεινόταν από την Αγγλία και την Αμερική, η Γαλλία θα έπαιρνε πρωτοβουλία για την εδαφική επέκταση της Ελλάδας στη Θράκη, και θα υποστήριζε τη λύση του προβλήματος στη Σμύρνη.

Πριν όμως αυτή τη δήλωση, είχε προηγηθεί το αντάλλαγμα του Βενιζέ­λου, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα θα συμμετείχε στην επιχείρηση της Ουκρανίας στο πλευρό τών συμμάχων.

Δύο μήνες αργότερα άρχισαν οι αντιδράσεις με κυριότερες της Ιταλίας και της Αμερικής. Οι αντιδράσεις των Άγγλων και των Γάλλων περιορίστηκαν στα σύνορα των διεκδικήσεων. ΟΙ Ιταλοί αντέδρασαν, διότι ήταν ευχαριστημένοι από προηγούμενες συνθήκες.

Οί Αμερικανοί άρχισαν να υποστηρίζουν ότι μόνο στο Σαντζάκι της Σμύρνης υπήρχε ελληνική πλειοψηφία και παρουσί­ασαν στοιχεία που βασίζονταν σε τουρκική απογραφή στρατολο­γίας του 1908, η οποία και διορθώθηκε με στοιχεία Αμερικανών ιεραποστόλων.

Εκείνο που ήθελαν οι Αμερικανοί ήταν η δημιουργία κηδευομένου καθεστώτος προστασίας για το μικρασιατικό Ελληνισμό. Η όπως διατυπώθηκε αργότερα οριστικά, οι ΗΠΑ αντιτίθεντο στην απόσπαση από την Τουρκία των περιοχών που προαναφέρθηκαν και προέβαλαν το επιχείρημα της κηδεμονίας του νέου τουρκικού κράτους από κάποια δύναμη (εννοείται η Αμερική).

Στις 2 Μαΐου του 1919 οι μεγάλες δυνάμεις με τις αντιθέσεις τους και τους λόγους που προαναφέρθηκαν και με τη δικαιολο­γία της προστασίας των χριστιανών υπηκόων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έδωσαν εντολή στα ελληνικά στρατεύματα να αποβιβαστούν στη Σμύρνη.

Αρης Κυριαζης