Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ

Τριάντα αιώνες ζωή! «Νιώθεις αληθινά περήφανος όταν σκέφτεσαι τι έχουν δη­μιουργήσει στους τριάντα αυτούς αιώνες οι Πόντιοι στα γράμματα, στις επιστήμες, στο εμπόριο. Πώς κράτησαν την ελληνικότητά τους, τα έθιμα, τις παραδόσεις, τη γλώσσα.

Πώς πολέμησαν σαν ημίθεοι για να μείνουν Έλληνες πεντακάθαροι και χωρίς να λησμονούν και να αφελληνίζονται!

 Μεγάλη υπόθεση οι Πόντιοι, τρομερό δίδαγμα για όλους μας, παράδειγμα να διδάσκεται στα σχολεία». (Εφημερίδα «Αυ­ριανή» 6-7-1985)

Αυτά τα λόγια, με αφορμή το α' παγκόσμιο ποντιακό συνέδριο μας, που είναι και αποτελεί, από εδώ και πέρα, ιστορικό πια σταθμό και ξεκίνημα για μια πιο καλή συσπείρωση και δουλειά, για να φανούμε αντάξιοι παντάξιων προγόνων. Εδώ ακού­σαμε και είπαμε όσα η δουλειά μας και η σοφία μας επέβαλε.

 Από εδώ και πέρα μας περιμένει η επεξεργασία και αξιοποίηση όλης αυτής της δουλειάς για την αξιοποίησή της.

Αξίζει να παραδεχτούμε τον μεγάλο κόπο και την πρόθεση της οργανωτικής επι­τροπής μας και τη συμβολή της επίσημης πολιτείας, που και με τη συμμετοχή τη δική μας οδήγησαν και θα ξεκινήσουμε από εδώ, από το α' παγκόσμιο ποντιακό συνέδριο.

Η Ένωση Ποντίων Νότιας Σουηδίας, με έδρα την πόλη Λουντ, που ιδρύθηκε το 1981 και η «Ποντιακή Εστία» στη Στοκχόλμη το 1984, είναι χρονικά οργανώσεις πρόσφατα συγκροτημένες.

Η Ένωση Ποντίων έβαλε σκοπό τη διατήρηση και διάδοση της ποντιακής παρά­δοσης και την ενίσχυση κάθε προοδευτικής τάσης.

Εδώ πρέπει να πούμε πως ο χώρος και το κλίμα της Σουηδίας δεν ευνοούσε την ίδρυση εθνικοτοπικών συλλόγων, αλλά ήθελε τον απόδημο ελληνισμό ενωμένο σε ένα, όσο αυτό είναι δυνατό για τους Έλληνες, και ενιαίο φορέα - υπήρχε μόνον η «Ηπειρωτική Εστία».

 Και αφού από την αρχή της παρουσίας του, ο Έλληνας στο χώρο της Σουηδίας έκανε κομματικές οργανώσεις ιδιαίτερα, αλλά και κοινότητες - συλλόγους στο σύνολο, συγκεντρώθηκε δευτεροβάθμια στην αντιδικτατορική οργάνωση Επιτροπή για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα, κατά την εποχή της επταετίας (και Κύπρου) και κατέληξε στην Ομοσπονδία Ελληνικών Συλλόγων και Κοινοτή­των, που είναι ο επίσημος και αναγνωρισμένος φορέας του απόδημου ελληνισμού, των μεταναστών από και προς τα δύο κράτη, τη Σουηδία και την Ελλάδα, με πάρα πολύ καλές σχέσεις και αρωγή.

Την παράδοσή μας, όμως, δεν την ξεχάσαμε. Αντίθετα, τα τραγούδια και τους χορούς μας, τα έθιμά μας, τα κρατούσαμε και τα ζούσαμε και τα περνούσαμε, εμείς ιδιαίτερα οι Πόντιοι, μέσα από τις εκδηλώσεις που οργανώναμε με τους παραπάνω φορείς και μάλιστα σε τέτοιο σημείο, ώστε τα ποντιακά να καλύπτουν σε κάθε χορό, σε κάθε εκδήλωση, περισσότερο από το 80% του χρόνου.

 Έτσι έμαθαν και οι άλ­λοι φίλοι και συμπατριώτες μας, Κρητικοί, Πελοποννήσιοι, Θρακιώτες, Ηπειρώτες, Ρουμελιώτες και Μακεδόνες και χορεύουν εξίσου καλά με εμάς τους χορούς μας.

Γιώργος Μυρωνίδης

Εισήγηση στο Α' Παγκόσμιο Ποντιακό Συνέδριο

Θεσσαλονικη 7-14 Ιουλη 1985