Στην Μνήμη του συντρόφου μας Φίλιππου Εφραιμίδη φονευθεντος την 6η Οκτωβριου του 1921 εις ΤΕΡΖΑΝΤΩΝ

Στην Σαντά εγεννήθης, στην Σαντάν ανετράφης,

χωρίς κλάμα χωρίς παπά, στα ερείπια της ταφής.

Η μάνα που σ' εγέννησε κι ανέθρεψε ο πατέρας

τώρα σε περιμένουνε με ανοιχτάς αγκάλας.

Τον άμοιρον σου αδελφό ενθυμού, τις αδελφές σου,
την πολυαγαπημένη σου ενθυμού , την σύζυγον σου.
Σε κλαίγουνε τ' αδέλφια σου, σε κλαιν κι οι σύντροφοι σου,
και τα έρημα λημέρια μας κλαίνε την λεβεντιά σου.

Γιατί έχασαν αδελφό και χάσαν παλικάρι
που πολεμούσε με πολλούς Τούρκους σαν λιοντάρι.
Έφυγες πήγες δια παντός, στα υψηλά ανέβεις
ένα φιλί, γλυκό φιλί,στον γέρο* σου να φέρεις.

Πες τους τα χρόνια κι αν περνούν, ποτέ δεν λησμονούνε
τους συντρόφους τους που ειν' εκεί κι εκδίκηση ζητούνε.
Πες τους πως η πατρίδα μας μαύρη και ερειπωμένη
με τα εφτά χωριά της ειν' στη φωτιά ζωσμένη.

Κι όλους τους πατριώτες μας , εδώ και εκεί σπαρμένους
μόνον ο θάνατος γλυκύς ψηλά ψηλά θα τους ενώνει
Αιώνια μένει η μνήμη σας σ' όλην την Ιστορία
της Σαντάς της πολύπαθους και σ'όλων τας καρδίας.

1η Μάρτη 1922

• Γέρο ή Σκαριά ρωσιστί αποκαλούσαμε τον Δημ. Τσιριπ.
  

του Κωνσταντίνου Κουρτιδη αδελφού του Καπετάν Ευκλείδη