Χαριτίδης Ηλίας

Γιατρός απο την Αμισό, που καταδικάστηκε σε θάνατο απο τα δικαστήρια Ανεξαρτησίας της Αμάσειας τον Σεπτέμβρη του 1921 και εκτελέστηκε στην αγχόνη.

Ο Χαριτίνης που ήταν κουφός, όταν οδηγήθηκε στο δικαστήριο, πίστευε ότι θα αθωωθεί, επειδή είχε μαζί του ένα επίσημο έγγραφο με τις σφραγίδες ανωτέρων Τούρκων αξιωματικών και την υπογραφή του Βεχίπ Πασά, αρχιστράτηγου του ανατολικού μετώπου κατά τον Α. Παγκόσμιο Πόλεμο (1914- 1918).

Στο έγγραφο αναφέρονταν τα έξης:

"Ο γιατρός Χαριτίδης Ηλίας, υπηρετών εντίμως εις τον τουρκικόν στρατόν, όχι μόνο ξεπλήρωσε τα καθήκοντα του ευσυνειδήτως και αόκνως, αλλά κατά την σύμπτυξιν του μετώπου- υπό την πίεσιν των Ρώσων- παρέμεινε τελευταίος επιμελούμενος τραυματιών και κινδυνεύσας να φονευθή ή να συλληφθή αιχμάλωτος, εφόρτωσεν έπειτα εις τον ίππον του εγκαταλελειμμένα όπλα και αυτός πεζοπορών έφθασε μεθ' ημέρας εν μέσω  χειμώνι, εις το στρατόπεδον μας. Επί τούτω εκφράζεται αυτώ η ευαρέσκεια της στρατιάς και ο δίκαιος έπαινος".

Το έγγραφο διαβάστηκε δημόσια στο δικαστήριο, αλλά ο ήρωας αυτός του τουρκικού στρατού οδηγήθηκε στην κρεμάλα!!!

Την ιδία τύχη είχε και ένας άλλος ήρωας του τουρκικού στρατού, ο φαρμακοποιός Θεολόγος Δημητριάδης, που απαγχονίστηκε μαζί με τον Χαριτίδη, ενώ ήταν ανάπηρος πολέμου, χωρίς πόδια, που τα έχασε από τα κρυοπαγήματα  στο μέτωπο.