Κοσμήματα

Τα κοσμήματα στην Σαντά ήσαν απλά, φτωχικά θα λέγαμε. Η πιο συνηθισμένη περίπτωση ήταν τα ασημένια δαχτυλίδια και οι νεαρές φορούσαν ακόμη και ψεύτικα ή μπρούντζινα με γυάλινες πέτρες.
Οι νύφες φορούσαν χρυσό σταυρό που το κρεμούσαν στον λαιμό με διπλή ή τριπλή αλυσίδα.
Οι φτωχότερες κρεμούσαν τον σταυρό με μεταξωτό κορδόνι
Όσες είχαν άντρα στην ξενιτιά, τις έφερναν δώρα και χρυσό φλουρί ‘η «ωραν», ρολόι ή και «καρδούλαν». Αυτές ήσαν λίγες περιπτώσεις.
Ένα είδος δαχτυλιδιού που φορούσαν σχεδόν όλες ήταν η «ζάβα». Ήταν λεπτό από μπρούντζο και το φορούσαν για να μην κάνουν παρανυχίδες. Απ’ αυτήν, επειδή ήταν λεπτή, προήλθε και η εκφραση:
«Εζαϊφλάεψεν κι εέντον άμον ζάβαν», αδυνάτισε και έγινε σαν το λεπτό δαχτυλιδάκι.
Χρυσές βέρες φορούσαν μονο οι εύπορες, ενώ οι περισσότερες έκαμναν ασημένιες.
Πολλές φορές και τις βέρες ακόμη τις έπαιρναν δανεικές, από άλλες παντρεμένες γυναίκες.