Το Καμίσ'

Ήταν πουκαμίσα φαρδιά με μακριά- φαρδιά μανίκια και εφτανε ως κάτω από το γόνατο. Μπροστά είχε άνοιγμα από τον λαιμό ως τον αφαλό.
Το ύφασμα ήταν μεταξωτό (μαλάζ- κιναρωτό), για τις νυφιάτικες και τις γιορτινές φορεσιές και χασές ή κάμπoτο για τις καθημερινές.
Οι φτωχές έπαιρναν κάμποτο φτηνό, σε χρώμα μπεζ και το λεύκαιναν με απανωτά πλυσίματα και έκθεση στον ήλιο.
Κάμνανε «καμίσα» και από πολύ φτηνό ριγέ σκούρο βαμβακερό, κυρίως οι ηλικιωμένες.
Για να καλύψουν το μπροστινό άνοιγμα της ζουπούνας και της πουκαμίσας, έβαζαν ένα ύφασμα μεταξωτό ή χασισενιο, στενόμακρο σαν κασκόλ που το φορούσαν σταυρωτά μπροστά στο στήθος και ήταν στολισμένο με λεπτές δαντελλιτσες ή κέντημα.
Για τον ίδιο λόγο φορούσαν και το σπαλέρ’.


Sαnteos