Σκέψη, στοχασμός, λογισμός καί..."απαγόρευση λειτουργίας στήν Ιερά Μονή τής Παναγίας τού όρους Μελά ,τόν ερχόμενο Δεκαπενταύγουστο...!!! "

"πώς μάς θωρείς ακίνητος...

πού τρέχει ο λογισμός σου...

τά φτερωτά σου όνειρα..."

(Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, απόσμασμα από τό ποίημα: Ο ανδριάς τού αοιδίμου Γρηγορίου τού Ε' Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως)

" έσκυψε τό κεφάλι, βυθίστηκε σέ λογισμούς"

(Νίκος Καζαντζάκης, από τό μυθιστόρημα : ο φτωχούλης τού Θεού)

Σήμερα κατακλύζεται τό διαδίκτυο κι όχι μόνον από πομπώδεις ανακοινώσεις (μέ κατάρες, αναθεματισμούς, αφορισμούς, ύβρεις κι αδιανόητες προκλήσεις) από ιδιώτες, συλλόγους, σωματεία, ομοσπονδίες μέ αναφορές περί "θρασύτατης πρόκλησης" ,"διπρόσωπης πολιτικής", "προσβολής τού Οικουμενικού Θρόνου" καί άλλων ισχυρισμών, ώς αντίδραση καί μορφές αντίθεσης & αντίστασης έναντι τής απαγόρευσης από τίς τουρκικές αρχές τής τέλεσης τής Θείας Λειτουργίας στήν Σουμελά τόν Δεκαπενταύγουστο...!!!

ΕΡΩΤΗΣΗ...πού "είμαστε" όλοι εμείς, όλα αυτά τά χρόνια (100 χρόνια μετά) ...???

Μέ ποιές σύννομες ενέργειες καί παρεμβάσεις, μέ ποιούς τρόπους καί ποιές μορφές αγώνα προσπαθήσαμε νά κατοχυρώσουμε επιθυμίες, πόθους, δικαιώματα, ούτως ώστε δίχως φαρισαϊσμό καί προσποιητή αγανάκτηση νά είμαστε έρμαιοι τής στείρας αντιπαράθεσης και αντεγκλήσεων τού σήμερα...

Η επιδερμική καί πανηγυρτζίδικη προσέγγιση μας, όλα αυτά τά χρόνια είναι δική μας ευθύνη κι όχι τών "τρίτων"...

Η "συμμετοχή" σέ κοινά festival, οί προσκυνηματικές εκδρομές, οί κιοφτέδες στό Akçaabat, τά χαψία στά Σούρμενα καί τό χαβίτς στήν Ότσενα καί τήν Maçka καί τό μονόν Τίκ στό παρχάρ τής Κατίρκαγιας δέν μπορούν καί δέν κατοχυρώνουν καμιά μορφή διεκδίκησης...μόνον οί επιστημονικές μελέτες, οί έρευνες, οί καταγραφές, οί προσεγμένες προσεγγίσεις καί η σωστή διαχείριση καί διάχυση όλου αυτού τού όγκου δουλειάς (καί θυσαυρού πού ήδη υπάρχει) θά μπορούσε νά κατοχυρώσει τήν δικαίωση τής Μνήμης τών Προγόνων μας...!!!

Ούτε τά..."δέν ξεχνώ" ,ούτε η όποια συνθηματολογία, ούτε τό όψιμο ενδιαφέρον μας κι ούτε οί "αντιδράσεις" πρό τετελεσμένων γεγονότων φέρνουν αποτέλεσμα...η αγωνία καί ο αγώνας πρέπει νά είναι συντονισμένος, διαρκής και αέναος καί πάντα στοχευμένα γύρω από τό δίκαιο (μακριά από ακρότητες καί αμετροεπείς ηρωισμούς) καί ώς πρωταρχική έννοια μας: η Αναγνώριση τής Γενοκτονίας τών Ελλήνων τού Πόντου...!!! (κι όχι στά πλαίσια τού αναθεωρητισμού καί τού γενικού "αχταρμά" τής γενικευμένης άποψης περί γενοκτονίας πού τείνει νά επικρατήσει...)

Μέ λογισμό καί ενυπόγραφα

Ιορδάνης Παπαδόπουλος

Μεσημέρι 22/7/2023