Όσλο Νορβηγία.
Κύριε Πρόεδρε,
Επτά αιώνες τώρα, η Εγγύς Ανατολή κι ένα μεγάλο μέρος της Κεντρικής Ευρώπης γίνανε το θέατρο αιματηρών πολέμων. Κυριότερη αιτία ήταν η Οθωμανική αυτοκρατορία και η απολυταρχία των Σουλτάνων.
Η υποτέλεια των χριστιανικών λαών που είχε σαν αποτέλεσμα τους θρησκευτικούς πολέμους του Σταυρού ενάντια στην Ημισέληνο και οι αλλεπάλληλες εξεγέρσεις όλων αυτών των λαών που επιζητούσαν να αποτινάξουν τον ζυγό, δημιουργούσαν μια κατάσταση που θα παρέμενε συνεχής πηγή κινδύνων όσο η Οθωμανική Αυτοκρατορία διατηρούσε τη σφραγίδα που της είχαν δώσει οι Σουλτάνοι.
Η εγκαθίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, το 1922, τότε που η εθνική κίνηση του Μουσταφά Κεμάλ Πασά νίκησε κάθε αντίπαλό της, έβαλε οριστικά τέλος σ' αυτήν την κατάσταση της αστάθειας και του φανατισμού.
Πράγματι, σπάνια, μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα, πραγματοποιήθηκε μια τόσο ριζική αλλαγή στη ζωή ενός έθνους.
Ένα εθνικό και σύγχρονο κράτος, γεμάτο αλκή και ζωή, αντικατέστησε μια φθίνουσα αυτοκρατορία, που ζούσε κάτω από ένα θεοκρατικό καθεστώς όπου συγχεόταν η έννοια του δικαίου και η έννοια της θρησκείας.
Κάτω από την ώθηση του μεγάλου μεταρρυθμιστή Μουσταφά Κεμάλ Πασά, το απολυταρχικό καθεστώς των Σουλτάνων καταλύθηκε και το κράτος έγινε καθαρά λαϊκό. Ολόκληρο το έθνος, φιλόδοξο, και με το δίκαιο του, που ανήκε στην εμπροσθοφυλακή των πολιτισμένων λαών, ορμούσε προς την πρόοδο.
Όμως η κίνηση για την εδραίωση της ειρήνης συμβάδιζε με όλες τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις που έδωσαν στο καινούριο, πέρα για πέρα εθνικό κράτος της Τουρκίας, τη σύγχρονη όψη του. Πράγματι, η Τουρκία, δε δίστασε να δεχτεί έντιμα τη στέρηση των επαρχιών της που κατοικούσαν άλλες εθνότητες και ειλικρινά ικανοποιημένη από τα εθνικά και πολιτικά της σύνορα, έτσι όπως τα όριζαν οι συνθήκες, έγινε ένας πραγματικός στυλοβάτης της ειρήνης στην Εγγύς Ανατολή.
Εμείς οι Έλληνες, που αιματηροί πόλεμοι μας κράτησαν αιώνες ολόκληρους σε κατάσταση συνεχούς ανταγωνισμού με την Τουρκία, εμείς είχαμε πρώτοι την ευκαιρία να νιώσουμε τα αποτελέσματα της βαθιάς αλλαγής που έγινε στη χώρα αυτή, διάδοχο της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Της τείναμε το χέρι και με ειλικρίνεια το δέχτηκε. Γιατί, από την επόμενη κιόλας της Μικρασιατικής καταστροφής διαγνώσαμε τη δυνατότητα μιας συνεννόησης με την αναγεννημένη Τουρκία που αναδύθηκε από τον πόλεμο ως κράτος εθνικό.
Από αυτή την προσέγγιση που θα μπορούσε να χρησιμεύσει σαν παράδειγμα για τις δυνατότητες συνεννόησης ακόμα και ανάμεσα σε λαούς που τους χώρισαν οι πιο μεγάλες διαφορές — φτάνει αυτοί οι λαοί να ποτιστούν από τον ειλικρινή πόθο της ειρήνης — από την προσέγγιση αυτή μόνο οφέλη προέκυψαν τόσο για τις δύο χώρες όσο και για τη διατήρηση της ειρήνης στην Εγγύς Ανατολή.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Πασάς, Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, είναι ο άνθρωπος που συνέβαλε τόσο πολύτιμα στην ειρήνη.
Ως αρχηγός της Ελληνικής Κυβέρνησης το 1930, τώρα που η υπογραφή της Ελληνοτουρκικής Συνθήκης εγκαινιάζει μια νέα εποχή στην πορεία της Εγγύς Ανατολής προς την ειρήνη, έχω την τιμή να προτείνω την υποψηφιότητα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά για τη μοναδική τιμή τον Βραβείου Νόμπελ για την ειρήνη.
Δεχθήτε παρακαλώ, Κύριε Πρόεδρε, τη διαβεβαίωση ...
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
 |
| Απο την επίσκεψη του Βενιζέλου στην Άγκυρα για την υπογραφή του Συμφώνου Φιλίας (29-30 Οκτωβρη 1930) |
Κύριε Πρόεδρε,
Επτά αιώνες τώρα, η Εγγύς Ανατολή κι ένα μεγάλο μέρος της Κεντρικής Ευρώπης γίνανε το θέατρο αιματηρών πολέμων. Κυριότερη αιτία ήταν η Οθωμανική αυτοκρατορία και η απολυταρχία των Σουλτάνων.
Η υποτέλεια των χριστιανικών λαών που είχε σαν αποτέλεσμα τους θρησκευτικούς πολέμους του Σταυρού ενάντια στην Ημισέληνο και οι αλλεπάλληλες εξεγέρσεις όλων αυτών των λαών που επιζητούσαν να αποτινάξουν τον ζυγό, δημιουργούσαν μια κατάσταση που θα παρέμενε συνεχής πηγή κινδύνων όσο η Οθωμανική Αυτοκρατορία διατηρούσε τη σφραγίδα που της είχαν δώσει οι Σουλτάνοι.
Η εγκαθίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, το 1922, τότε που η εθνική κίνηση του Μουσταφά Κεμάλ Πασά νίκησε κάθε αντίπαλό της, έβαλε οριστικά τέλος σ' αυτήν την κατάσταση της αστάθειας και του φανατισμού.
Πράγματι, σπάνια, μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα, πραγματοποιήθηκε μια τόσο ριζική αλλαγή στη ζωή ενός έθνους.
Ένα εθνικό και σύγχρονο κράτος, γεμάτο αλκή και ζωή, αντικατέστησε μια φθίνουσα αυτοκρατορία, που ζούσε κάτω από ένα θεοκρατικό καθεστώς όπου συγχεόταν η έννοια του δικαίου και η έννοια της θρησκείας.
Κάτω από την ώθηση του μεγάλου μεταρρυθμιστή Μουσταφά Κεμάλ Πασά, το απολυταρχικό καθεστώς των Σουλτάνων καταλύθηκε και το κράτος έγινε καθαρά λαϊκό. Ολόκληρο το έθνος, φιλόδοξο, και με το δίκαιο του, που ανήκε στην εμπροσθοφυλακή των πολιτισμένων λαών, ορμούσε προς την πρόοδο.
Όμως η κίνηση για την εδραίωση της ειρήνης συμβάδιζε με όλες τις εσωτερικές μεταρρυθμίσεις που έδωσαν στο καινούριο, πέρα για πέρα εθνικό κράτος της Τουρκίας, τη σύγχρονη όψη του. Πράγματι, η Τουρκία, δε δίστασε να δεχτεί έντιμα τη στέρηση των επαρχιών της που κατοικούσαν άλλες εθνότητες και ειλικρινά ικανοποιημένη από τα εθνικά και πολιτικά της σύνορα, έτσι όπως τα όριζαν οι συνθήκες, έγινε ένας πραγματικός στυλοβάτης της ειρήνης στην Εγγύς Ανατολή.
Εμείς οι Έλληνες, που αιματηροί πόλεμοι μας κράτησαν αιώνες ολόκληρους σε κατάσταση συνεχούς ανταγωνισμού με την Τουρκία, εμείς είχαμε πρώτοι την ευκαιρία να νιώσουμε τα αποτελέσματα της βαθιάς αλλαγής που έγινε στη χώρα αυτή, διάδοχο της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Της τείναμε το χέρι και με ειλικρίνεια το δέχτηκε. Γιατί, από την επόμενη κιόλας της Μικρασιατικής καταστροφής διαγνώσαμε τη δυνατότητα μιας συνεννόησης με την αναγεννημένη Τουρκία που αναδύθηκε από τον πόλεμο ως κράτος εθνικό.
Από αυτή την προσέγγιση που θα μπορούσε να χρησιμεύσει σαν παράδειγμα για τις δυνατότητες συνεννόησης ακόμα και ανάμεσα σε λαούς που τους χώρισαν οι πιο μεγάλες διαφορές — φτάνει αυτοί οι λαοί να ποτιστούν από τον ειλικρινή πόθο της ειρήνης — από την προσέγγιση αυτή μόνο οφέλη προέκυψαν τόσο για τις δύο χώρες όσο και για τη διατήρηση της ειρήνης στην Εγγύς Ανατολή.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Πασάς, Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, είναι ο άνθρωπος που συνέβαλε τόσο πολύτιμα στην ειρήνη.
Ως αρχηγός της Ελληνικής Κυβέρνησης το 1930, τώρα που η υπογραφή της Ελληνοτουρκικής Συνθήκης εγκαινιάζει μια νέα εποχή στην πορεία της Εγγύς Ανατολής προς την ειρήνη, έχω την τιμή να προτείνω την υποψηφιότητα του Μουσταφά Κεμάλ Πασά για τη μοναδική τιμή τον Βραβείου Νόμπελ για την ειρήνη.
Δεχθήτε παρακαλώ, Κύριε Πρόεδρε, τη διαβεβαίωση ...
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου