Ο Αχουλής κι ο Ζαντόν...

Εκάθουνταν είνας αχουλής κ’ είνας ζαντός. Έρθεν εκεκά κ’ είνας σέρα γαρή κ’

ερωτά τον αχουλήν: 

«Τάη, ’α πουλώ το χτήνο μ’ κι αγοράζω έναν γαϊδούρ’. 

Ντο λες κι εσύ;». 

Ους να δι’ απάντησην αχουλής, κλώσκεται ο ζαντόν και λέει ατεν:

«Νέπουτση θεία, εζάντυνες;

Γιατί να πουλείς το χτήνο σ’; 

Άντρισον κ’ έπαρ’ άντραν να κουβαλεί το θέλτς και να μη χάντς και το γάλαν».

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

αχουλούς = γνωστικός,

ζαντός = ανόητος, τρελός,

σέρα = χήρα, 

τάη = θείο,

χτήνον = αγελάδα, 

να δι’ = να δώσει, 

κλώσκεται = γυρίζει και της λέει,

άντρισον =παντρέψου.

Αρίστος Καλτσίδης