Είναι ένα ερώτημα, μια αμφιβολία που την έχει γεννήσει η προσπάθεια των μεγάλων ενόχων να δικαιολογήσουν, να συγκαλύψουν το έγκλημά τους. Η απάντηση είναι πολύ εύκολη απ' ό,τι φαίνεται.
Σε εξ αντιδιαστολής προσέγγιση θα πρέπει να λεχθεί τούτο: Η Μικρασία δε χάθηκε όταν άρχισε η τουρκική επίθεση. Η εγκατάλειψή της είχε προαποφασισθεί — ήταν ένα έγκλημα εκ προμελέτης. Απόδειξη ένα επίσημο έγγραφο:
Στις 10 Απριλίου του '22 ο διοικητής της χαρτογραφικής υπηρεσίας στρατού στρ. Αναγνωστόπουλος, σε διαταγή του προς τον υποδιοικητή του στη Σμύρνη συνταγματάρχη Δ. Πετρίδη, γράφει:
«...Η μη μέχρι σήμερον ενίσχυσις του προσωπικού υμών υπό της Στρατιάς... εμβάλλει ημάς εις σοβαράς ανησυχίας, ανησυχίας περί της τύχης της αποστολής μας περί χαρτογραφήσεως της Μικράς Ασίας, δι' ην τόσην ευθύνη έχομεν έναντι του ελληνικού έθνους. Δυστυχώς η εκκένωσις της Μικράς Ασίας φαίνεται επί του παρόντος αμετάκλητος, άγνωστον δε πότε θ' αρχίσει...»
Η διαταγή αυτή αποκαλύπτει δυο στοιχεία:
α) Ότι η εγκατάλειψη της Μικρασίας είχε αποφασισθεί πολύ πριν εκδηλωθεί η τουρκική επίθεση. Και
β) Ότι είχε αποφασισθεί να εγκαταλειφθούν στην τύχη τους οι Μικρασιάτες, διότι, αν επέστρεφαν στην Ελλάδα, θα κατεψήφιζαν τον Κωνσταντίνο και τους θεράποντές του. Και γι' αυτό αφέθηκαν στο έλεος του κατακτητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου