Δεικτικές αντωνυμίες λέγονται εκείνες που τις
χρησιμοποιούμε όταν δείχνουμε.
ατόν, ατέν, ατό (αυτόν, αυτήν, αυτό).
Ατός ο κύριον εν γείτονασεμουν (αυτός ο κύριος
είναι γείτονάς μας).
Ατέ εν η αδεφήμ (αυτή είναι η αδερφή μου).
Ατοίν, αδά, ατά, ατοίντς (αυτοί, αυτές, αυτά,
αυτούς).
Θα έρται αδά σα ημέρας (θα έρθει αυτές τις μέρες).
Ατά είπεν και ετσούρωσενα (αυτά είπε και σώπασε).
Ατοίντς είδατς σην στράταν (αυτούς τους είδα στο
δρόμο).
αβούτον, αβούτεν, αβούτο (τούτον, τούτην, τούτο)
αβουτοίν, αβούτα, αβουτοίντς (τούτοι, τούτα,
τούτους).
Αβούτο εν το βιβλίομ (τούτο είναι το βιβλίο μου).
Αβουτοίν έρθαν σο σπίτνεμουν (τούτοι ήρθαν στο
σπίτι μας).
Αβούτα έπαρτα οπίσ (τούτα πάρτα πίσω).
Κι' είναι αήκα παιδία (δεν είναι τέτοια παιδιά).
Κι' είδα αήκον άνθρωπον (δεν είδα τέτοιον
άνθρωπο).
Ατό το παιδίν (αυτό το παιδί).
α) ατός, ατέ, ατό (αυτός, αυτή, αυτό),
Ατόν είδατον οψέ (αυτόν τον είδα χθες).
β) αβούτος, αβούτε, αβούτο (τούτος, τούτη, τούτο).
γ) αήκος, αήκσα, αήκον (τέτοιος, τέτοια, τέτοιο),
αήκον, αήκσαν, αήκον (τέτοιον, τέτοιαν, τέτοιο),
αήκ, αήκα, αήκς (τέτοιοι,
τέτοια, τέτοιους).
Κι εν αήκος που νομίεις (δεν είναι τέτοιος που
νομίζεις).
δ) ατόσον (τόσος, τόση, τόσο), ατόσα, ατόσων
(τόσα, τόσους).
Νουνίζω ατόσα χρόναι εδέβανε και εσύ είσαι ακόμαν
κοτιλεμένος.
(Σκέπτομαι τόσα χρόνια πέρασαν και εσύ είσαι ακόμα αδύνατος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου