Σχετικά με τον Τοπάλ Οσμάν ( Topal Osman Ağa )

Ο Τοπάλ Οσμάν ήταν ένας άνθρωπος, που έπαιξε μεγάλο ρόλο στους μετέπειτα χρόνους, πάνω στην τύχη των Ρωμιών του Δυτικού Πόντου. 

Γεννημένος στην Κερασούντα, άνθρωπος του λιμανιού και της μαφίας, εκβιαστής και τυχοδιώκτης, βρέθηκε εθελοντής στο Μακεδονικό Μέτωπο. Λέγεται μάλιστα, ότι εκεί στην Μακεδονία, τραυματίστηκε και έγινε κουτσός, που τούρκικα λέγεται Τοπάλ, όνομα με το οποίο πέρασε στην Ιστορία. Ιδιαίτερα, μετά τον τραυματισμό, το μίσος του, εναντίον των Ελλήνων, έγινε θανάσιμο. Πολύ αίμα κόστισε στον άμαχο πληθυσμό αυτός ο τυχοδιώκτης.

 Όταν επέστρεψε στην Κερασούντα, αυτοπροβλήθηκε σαν ήρωας, ενώ πολλά λέγονται για δειλίες, που έδειξε στο μέτωπο. Οργάνωσε γύρω του μια ολόκληρη συμμορία, η οποία εξεβίαζε τους πάντες και είχε θησαυρίσει. Στόχος του στην αρχή ήσαν οι πλούσιοι. Όλοι είχαν κάποιο πρόβλημα.

 Ο νόμος γενικής στράτευσης και των Χριστιανών ήταν το όπλο του. Παντού υπήρχαν ανυπότακτοι, γιατί οι Χριστιανοί είχαν φόβο να στείλουν τα παιδιά τους, στον Τουρκικό στρατό. Η επιχείρηση αυτή τον έκαμε πλούσιο. Πήγαινε στα σπίτια των ανυπότακτων με απειλές και κηρύγματα περί πατρίδος και προδοσίας, σταματούσε όμως μόλις έπαιρνε τα λύτρα. Αυτό γινόταν στην αρχή. Αργότερα και όποιος αντιδρούσε, έπρεπε να πεθάνει, για να φοβούνται οι υπόλοιποι. Έμπαινε σε χωριά χριστιανικά και έκαιγε σπίτια και σταματούσε μόλις οι προύχοντες του έδιναν λύτρα.

 Τέτοιοι τυχοδιώκτες έδρασαν τα χρόνια εκείνα ελεύθερα στην Ανατολή και έβλαψαν πολύ το χριστιανικό στοιχείο. Όποιος δε Τούρκος προύχοντας τόλμησε να αντιδράσει βρήκε και αυτός τον μπελά του και πολλές φορές τον θάνατο. Η Τουρκία τα χρόνια εκείνα, άρχισε μέσα στην παρακμή της, να παρουσιάζει κενά εξουσίας. Ο Σουλτάνος με όλη την Οθωμανική Διοίκηση, σε πολλά μέρη ήταν υπό αμφισβήτηση. Οι Νεότουρκοι, αντίπαλοι του Σουλτανικού Καθεστώτος και εθνικιστές, προσπαθούσαν να τον ρίξουν. Οι συνωμοσίες διαδέχονταν η μία την άλλη. Στην επαρχία, για να πετύχεις κάτι, έπρεπε να έχεις την έγκριση του επισήμου κράτους, αλλά και του Κομιτάτου των Νεότουρκων.

 Έτσι μέσα στα κενά εξουσίας, βρήκαν εύκολο πεδίο δράσης, οι τυχοδιώκτες. Με τις συμμορίες τους, λήστευαν τον κόσμο. Οι δύο εξουσίες δεν τους πείραζαν, τουναντίον  προσπαθούσαν να τους κερδίσουν, για να τους χρησιμοποιήσουν, εν καιρώ, στις μεταξύ τους διαφορές. Που να διαμαρτυρηθεί ο Χριστιανός, για το βιός του και για το καμένο χωριό του; 

Η ζωή του και η τιμή του, ήταν στα χέρια του οποιουδήποτε Τοπάλ Οσμάν. Αργότερα ο Τοπάλ Οσμάν προσχώρησε στο κεμαλικό κίνημα εθνικής σωτηρίας και τιμήθηκε σαν μέλος της Εθνοσυνέλευσης, στην Άγκυρα. Όμως ο Κεμάλ προσπάθησε αργότερα να μεταρρυθμίσει το κράτος και να καθιερώσει την τάξη και νομιμότητα.

 Πώς μπορούσε όμως επί δέκα χρόνια να ληστεύει ολόκληρο τον Πόντο; Στην προσπάθεια του να κάμει συνωμοσία και να βλάψει τον Κεμάλ, θανατώθηκε το τέρας. Η λεπτομέρεια αυτή πέρασε στα ψιλά γράμματα της τουρκικής Ιστορίας, για να παραμείνει η ιστορική μνήμη του ήρωα του Μακεδονικού αγώνα και του αγώνα Εθνικής Σωτηρίας. Οι Τσετέδες του, τιμήθηκαν με παράσημα, τα οποία φορούσαν μέχρι τα βαθιά γεράματά τους, με καμάρι. 

Ο γιος του κατάφερε να διορισθεί αργότερα δήμαρχος Κερασούντας και πάνω στον λόφο να κτίσει τάφο-μνημείο στον πατέρα του. Και σαν ήρωας τιμάται μέχρι σήμερα από τους Κερασουνταίους. Χάλασε τον τάφο του Δημάρχου Καπετάν Γιώργη, για να μπει ο τάφος του πατέρα του. 

Γεώργιος Ανδρεάδης 
γεννήθηκε στις παράγκες της Καλαμαριάς το 1936. Φοίτησε στο Αμερικανικό Κολέγιο ΑΝΑΤΟΛΙΑ, με υποτροφία Fulbright και μετά σπούδασε Πολιτική Οικονομία στο Πανεπιστήμιο του Φράϊμπουργκ, στη Γερμανία. 
Ασχολούμενος με τα εθνικά μας θέματα, έχει επισκεφθεί τη γη των προγόνων μας, στη Μαύρη Θάλασσα, 52 φορές, από το 1960 μέχρι το 1998 και έχει δημοσιεύσει μέχρι τώρα 36 βιβλία, σχετικά με τον χώρο εκείνο, πολλά από τα οποία κυκλοφόρησαν και στην αγγλική, γερμανική, ρωσική, τουρκική, αρμενική, κουρδική και κινεζική γλώσσα.