Τραγούδια της ξενιτιάς

Πιστοφάντων Σαντάς (Διακρίνεται το Σχολείο)

Ίδιος ο πόνος του χωρισμού και γι αυτούς που έφευγαν και γι'αυτούς που έμεναν. Η Δευτέρα , μετά την Κυριακή του Θωμά , ήταν συνηθισμένη ημέρα αναχώρησης. Ύστερα από τα γλέντια , τις χαρούμενες μέρες της Λαμπρής , έρχονταν και το πικρό ποτήρι του  χωρισμού:

"Του Θωμά την Κυριακην,πουρνόν την Δευτέραν
τα δάκρυα ντο θα ξύουνταν, εκείνον την ημέραν!"

Την Κυριακή του Θωμά ,την επομένη της Δευτέρα
δάκρυα που έχουν να χυθούν ,εκείνη την μέρα!

"Τη Λαμπρής τα τριήμερα θ'άφτω εγώ λαμπάδας
ξενιτεύ΄νε νεόπαντροι και κλαίγ'νε οι νιφάδες"

Στης Λαμπρής τα τριήμερα,θ'ανάψω 'γω λαμπάδες
ξενιτεύονται οι νιόπαντροι και κλαίνε οι νιφάδες.